لباس محلی در شهر بن

 لباس محلی در شهر بن

کِچَّه بورک (کلاه  نمدی)

کلاه نمدی به رنگهای مشکی و قهوه ای وجود دارد. این کلاه عقب و جلو ندارد و هر طور و از هر طرفی که روی سر گذاشته شود تفاوتی نمی کند و از پشمی که لابلای موهای بز به وجود می آید ساخته می شود. در روی سر به سمت عقب، جلو، چپ و راست قرار داده می شود.

تومّان (شلوار دبیت)

شلوار مشکی رنگی که از پارچه ای به نام دبیت دوخته شده و در اصطلاح محلی به تومّان معروف است.

شال

پارچه ای به رنگ سفید است که از پشم سفیدگوسفند بافته می شد. پارچه ی شال را دورهم پیچیده و سپس به جای کمربند دورکمر می پیچند تا شلوار دبیت را نگهدارد. شال، نمای زیبایی به لباس می دهد.

کَلَش (گیوه)

نوعی کفش است که رویه ی آن از پنبه تهیه می شود بنابراین دارای طبیعتی خنک و نرم است ورنگ این بافتنی همیشه سفید بوده است. تخت یا کف گیوه از پارچه های محکم و به هم تنیده ساخته می شود که از استقامت بالایی برخورداراست. رنگ تخت یا کف گیوه عمدتا سیاه و یا بنفش است. گیوه ی ملکی کیفیت خوبی داشته و معروفیت دارد. به علت گرانی گیوه های ملکی، گیوه ها ی دیگری با کف لاستیکی هم ساخته می شوند. دو لنگه ی گیوه شبیه هم ساخته شده و چپ و راست ندارند گیوه ی آجیده نوعی از گیوه است که رویه ای درشت باف دارد.

جیریخسه (جلیقه)

لباسی بدون آسین بوده و روی پیراهن می پوشند ، که پیراهن ها هم اکثراً به رنگ روشن پوشیده می شود.

دون (شبیه چوقا)

نوعی بالاپوش مردانه است شبیه چوقا و بلندتر از کت های کنونی و از شانه‌ها تا حدود زانوها را می‌پوشاند. که این لباس در زمان های قدیم بیشتر استفاده می شده است که اکنون مردان به جای آن از کت های امروزی استفاده می کنند.

 کَـپَـنـک

نوعی دیگر از بالاپوش مردانه است از جنس نمد که چوپانان می پوشند.