شهرستان بـن

شهرستان بـن در استان چهار محال و بختیاری

شهرستان بـن

شهرستان بـن در استان چهار محال و بختیاری

شهرستان بـن

این وب جهت معرفی شهرستان بن طراحی شده است که امیدواریم مورد توجه کاربران عزیز قرار گیرد. کاربران می توانند جهت هرچه بهتر شدن این وبلاگ که گامی در جهت معرفی هرچه بیشتر شهر و شهرستان بن است با ما همکاری داشته باشند. مطالب و عکس ها به نام خود آنها در این وبلاگ درج می گردد. با تشکر فراوان

اگر مسئولین محترم شهر - شهرستان و استان با ما همکاری داشته باشند می توانیم این مجموعه اطلاعات را با یک سری اطلاعات دیگر در قالب یک کتاب چاپ نماییم.


«شهربن»مرکز شهرستان بن یکی از شهرهای ترک زبان استان چهارمحال و بختیاری است،و شمالی ترین شهر این استان و در نزدیکی سد زاینده رود قراردارد.

***
از همشهرستانی عزیز درخواست می شود مطالب و عکس های خود را درباره شهر و روستای خود به دست ما برسانند تا در این وبگاه جهت استفاده عموم درج نمائیم.
آدرس : شهر بن ، خیابان ملت ، کافی نت شهر بن - شهر من ، جعفرنادری

نویسندگان
طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات

آخرین مطالب

۲۵ مطلب در بهمن ۱۳۹۳ ثبت شده است

حرم مطهر حضرت امامزاده سید بهاء الدین محمد (ع) در روستای شیخ شبان » از توابع شهرستان بن در استان چهارمحال و بختیاری است که در فاصله 39 کیلومتری شمال غربی مرکز استان ( شهرکرد ) و در حاشیه جنوبی رودخانه زاینده ‌رود واقع شده است.

 حضرت امامزاده سید بهاء الدین محمد (ع) از فرزندان حضرت حمزه بن‌موسی بن‌ جعفر الکاظم (ع) است که در دره‌ای زیبا در جنوب غربی این روستا در دهانه کوه بلند و سرسبزی که به نام همین امامزاده مزین است ، مدفون گشته و خاک این روستا را به گنج وجود نازنین خویش کیمیا نموده و افتخار میهمان‌نوازی و خدمت به وجود شریفش را به ساداتی از سلاله خود بزرگوارش در این مرز و بوم ارزانی داشته است.

 



شجره نامه امامزاده سید بهاء الدین محمد (ع)


این امامزاده شجره نامه ای دارد که ممهور به مهر هلاکوخان مغول و خواجه نصیرالدین طوسی و سلاطین و خوانین و حکام و علماء و مراجع ذیصلاح است که همگی این شجره نامه را تأیید و به مهر معتبر رسانیده اند .

شجره نامه یادشده که نشانگر شخصیت والای این امامزاده لازم التعظیم و صحیح النسب می باشد در مورخ ماه جمادی الاول سنه چهارصد و بیست و چهار ( 424) پس از هجرت نبوی (ص) تنظیم گردیده است.


کلمه « شیخ ‌شبان » به معنای « چوپان بزرگوار » است و یکی از القاب حضرت امامزاده سید بهاء الدین محمد (ع) هم محسوب می‌شود که در تذکره‌ نامـۀ ایشان آمده است :
« ... در زمانی که حضرت ثامن الحجج علی ابن موسی الرضا ( علیه آلاف التحیه و الثناء ( در طوس تشریف بردند ، خبر ولایتعهدی آن حضرت در عالم منتشر شد ، خطبا بر منابر خطبه خواندند و سکه بنام آن حضرت زدند. این خبر در مدینه منوره نیز منتشر شد ، لذا عده ای از برادران ، عموها ، عموزاده ها و اقوام نزدیک برای شرفیابی بمحضر امام (علیه السلام ) از مدینه عازم طوس شدند و در طول راه از شهرها و روستاها عبور میکردند و دوستان و شیعیان نیز جهت پابوسی آن حضرت به آنها ملحق می شدند تا اینکه حدود 15 هزار نفر عازم طوس شدند و از طریق بغداد و خوزستان به طرف فارس عزیمت کردند که این خبر به مأمون عباسی رسید که این گروه با این ابهت و جلالی که دارند اگر به مرو و سرزمین طوس برسند خلافت و حکومت تو تباه خواهد شد لذا بحاکم فارس و اصفهان دستور داده شد که از آمدن ایشان جلوگیری بعمل آید که حاکم فارس شخصی بنام قتلق خان بود که از رفتن ایشان ممانعت می کنند و بین آنها با این گروه به سرکردگی احمد بن موسی (ع) ملقب به شاهچراغ ( مدفون در شهر شیراز ) که همراه دیگر برادران همچون سید میر محمد و سید علاء الدین و سید میرحسین و دیگران به زیارت آن حضرت می رفتند جنگی واقع می شود که در نتیجه تعدادی من جمله حضرت احمد بن موسی و سید میرمحمد و سید میرحسین و سید علاء الدین و جمعی دیگر شهید می شوند و بقیه در شهرها ، بیغوله ها ، کوهها و بیابانها متواری و توسط مأمورین حکومت ، از طرف یوسف بن حجاج ثقفی که حاکم اصفهان بود تحت تعقیب قرار می گیرند و ایشان ( منجمله این سید بزرگوار ) در لباس مبدل و به صورت گمنام در گوشه و کنار این دنیای پهناور به زندگی خود ادامه می دهند آن هم در خفا که بعضی هم در مقاره ها به عبادت خداوند مشغول می شوند و با قوت لایموت می سازند ..

لذا امامزاده سید بهاء الدین محمد (ع) نیز جزء یکی از این آقازادگان بود که از جور حکام ظالم در لباس مبدل زندگی می کرده و با آمدن در این سرزمین که قبلاً او را ایلگاه می گفتند با گله داری به نام محمود شعیب که یکی از عرب‌های خراسان بود ، آشنا شده و از او می خواهد جهت امرار معاش کاری را به ایشان واگذار نماید ؛

محمود شعیب هم موافقت کرده و چون شناخت و اطلاعی از مقام آقا نداشت ؛ یک گله گوسفند به عنوان چوپان در اختیار آن بزرگوار می گذارد و آن حضرت در طول ییلاق و قشلاق گله را اداره و تعلیف می‌نمود.

مکان قشلاقی ایل محمود شعیب در روستاهای اطراف اصفهان و ییلاق آن در محلی به نام صحرا و روستای مرغ‌ آشنا بوده ( که فعلاً نیز به همین نام و بخشی از آن هم مشهور به عرب خان است، منتها تبدیل به یکی از مزارع روستای شیخ‌شبان شده و ضمناً محل شیخ‌شبان کنونی در آن زمان صرفاً چشمه آب و زمین کشاورزی بوده. ) ... امامزاده سید بهاءالدین محمد (ع) که فردی سخی و بخشنده بود ، دسترنج چوپانی خود را به چوپانان دیگر می‌بخشید و به این دلیل مشهور به « شیخ ‌شبان » ( شیخ چوپان) به معنی « چوپان بزرگوار » شد و از جمله دلایل دیگر شهرت ایشان به این لقب ( که باعث افتخار روستای شیخ‌شبان می‌باشد. ) کرامات و معجزات مختلفی است که از ایشان دیده شده بود که متأسفانه در این فراز مجال ذکر آنها نیست.

 به هر صورت با پی بردن به کرامات این امامزاده واجب التعظیم (ع) و پافشاری محمود شعیب ، ایشان خود را معرفی نموده و مورد احترام ویژه ایل‌نشینان ، عشایر ، مردم منطقه و شخص محمود شعیب قرار می‌گیرد.

محمود شعیب پیشنهاد ازدواج ایشان را با دخترش می‌دهد که مورد قبول واقع شده و پس از مراجعت حضرت سید بهاءالدین محمد (ع) به عربستان و انجام اعمال حج در مکه و مدینه و بازگشت مجددشان به ایران، این ازدواج صورت گرفته و ثمره آن، تولد 4 فرزند شامل ؛ 3 پسر به نامهای « سید محمد » معروف به سید محمد بازار ( مدفون در بازار شهر شوشتر استان خوزستان ) ، « سید احمد » معروف به باباپیراحمد ( مدفون در حوالی شهر بن در 14 کیلومتری روستای شیخ شبان ) ، « سید ابراهیم ‌اکبر » معروف به زین‌الدین ( مدفون در حوالی اژگرد اصفهان ) و یک دختر به نام « سیده فاطمه» ( مدفون در خیابان چهارسوق اصفهان ) می‌باشد.

 ( در ضمن برادر امامزاده سید بهاءالدین محمد (ع) به نام امامزاده هارون ولایت نیز در اصفهان مدفون و مرقد ایشان مورد احترام و محل زیارت عاشقان است)

بهرحال پس از مدتی محمود شعیب فوت می‌کند و چند سال بعد ؛ زمان وفات امامزاده (ع) هم فرا می ‌رسد که پس از رحلت ایشان و دفن پیکر مطهر آن بزرگوار در محل امروزی ( که واقعه معجزه‌آسایی دارد. ) و همانگونه که ذکر شد ؛ آن زمان فقط چشمه آبی بوده و روستای شیخ شبان وجود نداشته ، بقعه کوچکی بر روی مزار شریف آن بزرگوار می سازند وفرزندان ایشان نزدیک این چشمه اسکان نموده ،تشکیل روستایی را می‌دهند که این روستا کم‌کم توسعه پیدا می‌کند و آنها لقب امامزاده بزرگوار (ع) را نیز به عنوان نام روستا انتخاب کرده و روستای شیخ شبان ایجاد می شود.

درحال حاضر اکثریت قریب به اتفاق اهالی روستا را سادات موسوی ( از ذریه امامزاده سید بهاء الدین محمد (ع) ) تشکیل می‌دهند ؛ به استثنای تعداد کمی از اهالی که از سایر نقاط به این روستا مهاجرت کرده‌اند.

 



کرامات امامزاده سید بهاءالدین محمد شیخ شبان

 

 در طول زمان ها و اعصار، کرامات و معجزات موثق و مختلف روایت شده از حضرت امامزاده سید بهاء الدین محمد (ع) فراوان است.

 آستان مبارک و مقدس آن بزرگوار (ع) هر ساله پذیرای وجود هزاران زائر و عاشق دلسوخته حریم اهل بیت عصمت و طهارت (ع) است که از اطراف و اکناف برای عرض ارادت مشرف می‌شوند و آن بزرگوار را واسطه فیض نزد حضرت احدیت و مقربان درگاه الهی قرار می‌دهند و چه بسا که در حرم و در راه حرم این آقا حاجت روا شده‌اند، هدایت شده‌اند و کرامتها دیده‌اند و افرادی هم هستند که چون ( العیاذ بالله ) راه شک و شبهه و یا اهانت پیش گرفتند، به مجازات خویش رسیدند و خواهند رسید که در زیارت آن حضرت می‌خوانیم :

« ... فازَ مُتَّبِعُکَ وَ نَجی مُصَدِّقُکَ وَ خابَ وَ خَسِرَِ مُکَذِّبُکَ وَ المُتَخَلِّفُ عَنکَ ... »

******

 چند مورد از کرامات درج شده در شجره نامه آن حضرت (ع) به شرح زیر می باشد :

1)      جریان همراهی شیرها در تعلیف گله:

... می بینند گله ای را که این سید عالیمقام می چرانیده ( چون آن بزرگوار، از جور حکام زمان، به طور ناشناس و در کسوت چوپانی، زندگی می کرده است. )، با سایر گله ها تفاوت دارد و گوسفندان ایشان فربه تر و شیر آنها از گله های دیگر بیشتر می باشد، همین باعث می شود تا کنجکاو شده و علت را جویا شوند، تا اینکه شبانها به محمود شعیب ( صاحب رمه ها ) می گویند که فلانی گله را رها کرده و همیشه مشغول عبادت و راز و نیاز به درگاه خداوند است. محمود هم در پی آن بر می آید که خود در احوال ایشان تحقیق و تفحص کند. روزی قبل از اینکه سید بهاء الدین (ع)، گله را به چراگاه ببرد، محمود بیرون می آید و در محل چرای گله سید، پشت سنگی پنهان می شود تا اینکه ایشان، گله را می آورد، وضو ساخته و آماده عبادت می شود. در این هنگام 2 شیر از کوه آمده، به سید ادای احترام کرده، گله را برداشته و برای چرا به کوه می برند. سید هم تا چاشتگاه و زمان برگشت، مشغول نماز می شود و دوباره شیران، گله را برگردانده، ادای احترام کرده و می روند. سید هم گله را برداشته و به طرف چادرها روانه می شود.

محمود شعیب هم سعی می کند خود را زودتر به چادرها برساند. زمانی که سید بهاء الدین محمد (ع) به محل چادرها می رسد، روی دست و پای ایشان می افتد و شروع به عذرخواهی می نماید که ما را ببخشید، شما را نشناختیم، شما یک فرد عادی نیستید و باید خود را معرفی نمایید. سید می فرماید؛ من کاری نکرده ام، کارگری ساده ام و انجام وظیفه می کنم. به هر صورت با پی بردن به کرامات این امامزاده واجب التعظیم (ع) و پافشاری محمود شعیب، ایشان خود را معرفی نموده و می فرماید: من از نوادگان حضرت امام موسی بن جعفر ( علیه السلام ) هستم، که از آن پس به عنوان یک پیشوا و مولا، مورد احترام ویژه ایل نشینان، عشایر، مردم منطقه و شخص محمود شعیب قرار گرفته و مسائل خود را از ایشان می پرسند.

 2)      بازگرداندن اموال غارت شده :

     یکی دیگر از کرامات امامزاده سید بهاء الدین محمد (ع) این بوده که دسته ای از گله داران، شکایتی نزد آن حضرت می آورند که سواران یکی از خوانین قراء همجوار، همه گوسفندان  ما را به غارت برده و دارایی ما را گرفته اند، آن حضرت نیز با چند نفر دیگر به روستای محل زندگی آن خان رفته و به او می گویند که گوسفندان این بیچارگان را به آنها پس بدهد. او در جواب می گوید که گوسفند کجا بوده؟ هر یک رأس از آنها را یک نفر برده و تعدادی از آنها را کشته اند و خورده اند. بهرحال هر چه دلیل آوردند، حاضر به پس دادن گوسفندان نمی شود که امامزاده (ع) بالای تپه ای در همان نزدیکی ( معروف به « امام تپه سه » )  رفته، وضو می سازد و 2 رکعت نماز می خواند. سپس از خدا می خواهد که گوسفندان به سرقت رفته بازگردند. ناگاه گوسفندان از گوشه و کنار و از روستا های مجاور، آمده و جمع می شوند و خان مذکور چون این منظره را می بیند، به دست و پای آن بزرگوار افتاده، عذرخواهی نموده و یکی از مریدان آن حضرت می شود. بعد از رحلت امامزاده (ع) هم املاکی را وقف ایشان می نماید. ( که این املاک موقوفه به تدریج توسط حکام زمان از بین رفته است .)

3)      دفن پیکر مطهر امامزاده (ع) :

چون زمان وفات امامزاده سید بهاء الدین محمد (ع) فرا می ‌رسد، آن حضرت (ع) به فرزندان خود وصیت می فرماید که؛ چون من از دنیا رفتم، در موقع دفن من، شتری سواری از جانب قبله پیدا می شود. جنازه مرا بر آن شتر ببندید و شتر را در جلوی ایل رها کنید، هر کجا که خوابید، دو یا سه رحله به آن بزنید، اگر برنخواست، مرا همان جا دفن نمایید. چون امامزاده (ع) از دنیا رحلت می کنند، همانطور که خودشان فرموده بودند؛ شتری سواری پیدا می شود، جنازه آن بزرگوار را بر روی شتر بسته و شتر را جلوی ایل رها می کنند، تا شتر در همین دره ای که مدفن کنونی آن بزرگوار است، خوابیده و بر نمی خیزد، بنابراین پیکر مطهر ایشان را همان جا دفن می کنند.

البته کم نیستند، زائران و ارادتمندانی که در زمان حاضر نیز، کرامات مختلف و بسیار زیادی از این امامزاده واجب التکریم (ع) در برآمدن حوائج، رفع گرفتاری ها و مشکلات، شفای بیماران و ... دیده و نقل می کنند.




بقعه متبرکه امامزاده سید بهاء الدین محمد (ع)


بقعه متبرکه امامزاده سید بهاء الدین محمد (ع) بتدریج در هر عصر و زمانی توسط یک نفر بازسازی می شود . در زمان هلاکوخان مغول نیز توسط خواجه نصیرالدین طوسی هم مورد بازسازی قرار گرفته است.

بقعه کنونی امامزاده سید بهاء الدین محمد (ع) هم که البته بخش زیادی از آن در چند سال اخیر مورد بازسازی و تجدید بنا قرار گرفته، مربوط به دوران های صفویه و قاجاریه، با نمای چهار گوش گنبد دار و دارای کتیبه و تاریخ است که ( قبلاً نیز ) دارای ایوان و بالکون ستونی بزرگ، مصفا و زیبا با حجره هایی در اطراف و برخوردار از چشم انداز کوهستانی بود. که در طرح توسعه این حرم متأسفانه تخریب گردید.

 

شایان ذکر است ؛ بنای تاریخی این بقعه متبرکه، به شماره 23824 و تاریخ 25/8/1387 در فهرست « آثار ملی ایران » به ثبت رسیده است.

به لطف الهی و به سبب عنایت ویژه‌ زائرین و ارادتمندان این امامزاده بزرگوار (ع)، امکانات و تسهیلات تفریحی، گردشگری، حمل و نقل، اسکان و ... این بقعه متبرکه، شامل؛ جاده آسفالته، پارکینگ، زائرسرا، پارک بازی کودکان، سکوهای نشیمن و ... در حال حاضر، از وضعیت نسبتاً مطلوبتری نسبت به چند سال قبل برای پذیرایی از زائران و گردشگران برخوردار است، لکن تا رسیدن به حد شایسته و مورد نیاز فاصله زیاد و نیازمند همت و یاری بیشتری است.




۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ بهمن ۹۳ ، ۱۱:۲۲
جعفر نادری بنی


منطقه حفاظت شیدا یکی از مناطق آزاد شهرستان بن در استان چهار محال و بختیاری با پتانسیل های طبیعی و وجود حیات وحش خصوصاً کل و بز و قوچ و میش بودکه به همین دلیل در تاریخ های 21/7/1375 و 15/7/1380بعنوان شکار ممنوع اعلام که پس از یک دوره تقریبا ده ساله در مورخ12 /11/86 به تصویب رسید و عملا از این تاریخ به عنوان منطقه حفاظت شده در لیست مناطق چهارگانه کشور ثبت و ضبط شد.


موقعیت عمومی منطقه
منطقه شیدا در شهرستان بن استان چهارمحال و بختیاری و قسمتی از آن در استان اصفهان قرار دارد و محدوده ی جغرافیایی آن N3241 درجه عرض شمالی و E5025 طول شرقی  می باشد  که فاصله آن تا مرکز استان 27 کیلومتر و نزدیکترین شهر ، شهر بن همجوار آن قرار دارد .
 

وسعت منطقه
منطقه شیدا در استان چهارمحال و بختیاری با مساحت 23832 هکتار در شهرستان بن و قسمتی از آن در استان اصفهان قرار دارد.




ویژگی و سیمای عمومی منطقه( شامل وضعیت توپوگرافی , چشم انداز, پو شش گیاهی وگونه های شاخص گیاهی , وضعیت عمومی حیات وحش و گونه های شاخص و کریدورها )
منطقه شیدا یک منطقه عمدتاً کوهستانی و بخش کمی تپه ماهوری و دشتی  می باشد که تنها قسمت دشتی در قسمت مرکزی منطقه پیرامون روستای شیخ شبان قرار دارد .
 

پوشش گیاهی منطقه
اطلاعات بدست آمده از مطالعه و بررسی های صحرایی نشان می دهدکه در منطقه تعداد 56 خانواده با  248 جنس و 401 گونه می باشد. هر چند آثار تخریبی در عرصه منطقه طرح مشاهده می گردد و به نظر می رسد ترکیب گیاهی دستخوش تغییرات زیادی گردیده است ، معهذا منطقه طرح دارای پتانسیل خوبی برای رویاندن گیاهان مختلف می باشد.
از نظر سیستماتیکی
تعداد 401 گونه گیاهی متعلق به 248جنس و 56تیره تعیین گردید. از این تعداد 63 گونه از 43 جنس آن متعلق به 5تیره تک لپه ای و بقیه گیاهان دو لپه ای بودند.
از نظر اشکال حیاتی
76
گونه گیاهی یکساله و تروفیت،11 گونه درختی( عمدتاًکاشته شده )، 14 گونه درختچه ،3 گونه آبزی و 4 گونه انگلی در منطقه پراکنش دارند.
از نظر فرم های رویشی رانکیر
حدود 9/18%  از گونه ها(76گونه) تروفیت ، 95/9% گونه ها(40) ژئوفیت، 72/6% فانروفیت(27گونه) ،24/4% گونه های کریپتوفیت(17 گونه) و 45/58% همی کریپتوفیت(235گونه) ،گونه های آبزی 75/% (سه گونه ) و گونه های انگل 1% (چهار گونه )هستند.وفور همی کریپتو فیتها دلیل بر وجود اقلیم سرد معتدل است

.نکته قابل توجه دیگر در مورد محدودیت کریپتوفیت ها و فانروفیت ها باز به مسئله اقلیم منطقه بر می گردد. با توجه به محدودیت رطوبت در بسیاری از ماههای فصل رویش منابع آبی کافی با توجه به دمای بالای محیط در تابستان نیست. همچنین در زمستان نیز حفاظت از جوانه اولیه در سرما باعث می شود که وفور این فرم ها محدود به تعداد مقاوم با بافت محافظتی فراوان تر در برابر سرما و تبخیر شود.نکته جالب در مورد فراوانی حدود 19 % تروفیت، عمدتاً به ویژگی فرصت طلب بودن این نوع گونه ها بر  می گردد. آنچه در بخش های مختلف فصل رویش(عمدتاً اوایل آن ) به سرعت رویش یافته  و در یکی دو ماه چرخه رویشی خود را با تولید بذر(اکثراً کوچک و فراوان ) تکمیل و سپس خشک می شوند،


جایگاه منطقه شیدا از دیدگاه کورولوژی یا پراکنش جهانی


از میان 401 گونه ذکر شده برای منطقه شیدا، تعداد 319 گونه آن حدود33/79% از عناصر ایرانی -تورانی هستند و به دلیل تقابل و نفوذ عناصر نواحی رویشی عمده مجاور آن یعنی عناصر اروپا - سیبریایی در شمال و عناصر صحارا سندیایی در جنوب، ما شاهد حضور عناصر مشترک ایرانی تورانی، اروپا سیبریایی(18/13% یا به عبارتی 53 گونه ) و همچنین عناصر مشترک ایرانی تورانی- صحارا سندیایی با 6 گونه(5/1%) در منطقه هستیم. نکته دیگر، این که مهاجرت 6 گونه دیگر از مناطق مدیترانه ای و پراکنش در بین سایر عناصر نکته جالب دیگری است که شامل 5/1 % از گونه های دیگر است.


۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ بهمن ۹۳ ، ۱۰:۴۷
جعفر نادری بنی


دوران انقلاب اسلامی و دهه فجر در شهر بن

 

 مردم شهر بن با پوشیدن کفن بر تن در راهپیمائی های سال 57 شرکت می کردند و اعلام می کردند که آماده جانفشانی برای انقلاب و راه امام خمینی (ره) هستند. 

 

مردم شهر بن در کوچه پس کوچه های شهر راهپیمائی می کردند و فریاد مرگ برشاه سر می دادند. که در برخی مواقع به زد و خورد با عوامل ساواک و طرفداران شاه می انجامید.

 

 

 

 

 

 

 ******************

برخی از اعضای کمیته انقلاب 57 در شهر بن :

از سمت راست به چپ :1-بخش علی سلیمی 2-ملکمی 3- شیخ ابوالقاسم نادری 4-عبدالله حسین میرزائی 5- حبیب اکبری

 

 *************

 (رضاقلی طاهری در کنار شیخ ابوالقاسم نادری)

آقای حاج رضاقلی طاهری خودروی خود را به نام (اتو سیر انقلاب) نام گذاری کرده بودند و با آن به اتفاق شیخ ابوالقاسم نادری و برخی افراد دیگر برای تبلیغات انقلابی به روستاهای اطراف ، بخصوص روستای های حاشیه رودخانه زاینده رود می رفتند.




۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ بهمن ۹۳ ، ۰۹:۴۰
جعفر نادری بنی

دانشگاه یکی ازکمبودها و نیازهای مهم شهرستان بن محسوب می شود و باید هرچه زودتر در این شهرستان یک دانشگاه راه اندازی شود.

 

مرکز هر شهرستانی احتیاج به یک دانشگاه دارد ، دانشگاه صرفاً برای تحصیل دانشجو نیست ، بلکه به پیشرفت علمی ، فرهنگی ، تحقیقاتی و زیر بنائی هر شهرستان کمک می کند،که شهرستان بن زمینه مساعدی برای تحقیقات مانند کشاورزی ، آب و خاک ، محیط زیست ، منابع طبیعی  و ... دارد.

اگرچه در شهرهایی مثل : گندمان ، جونقان ، شلمزار ، باباحیدر ، بلداجی ، فرادنبه و... دانشگاه پیام نور چندان رونق ندارد ولی شهرستان بن با این شهرها به دلایلی فرق دارد.

 نباید در شهر های کوچک که از تمرکز جمعیتی استان دور بوده اند دانشگاه تاسیس می شد و اکنون که مورد استقبال قرار نمی گیرد و با کمبود دانشجو مواجه هست نباید بگوئیم که در شهرستان بن نیاز به دانشگاه نیست.

باید در اسرع وقت دانشگاه های این شهرها منحل و تعطیل گردند و حداقل در مرکز هر شهرستان یک دانشگاه باشد.


مسئولین همت کنند و یک دانشگاه در شهرستان بن تأسیس نمایند و ببینند چطور مورد استقبال دانشجویان این منطقه و اطراف قرار می گیرد.

 

دلایل ما برای تأسیس یک دانشگاه در شهرستان بن به شرح ذیل می باشد:

 

1- یکی از مزایای شهرستان بن برای دارا بودن دانشگاه فاصله کم مرکز این شهرستان تا مرکز استان و تمرکز جمعیتی می باشد.که با راه اندازی خط دوبانده شهر بن – شهرکرد  فاصله زمانی نیز به حداقل می رسد.

2- اگر یک دانشگاه در شهرستان بن باشد دانشجویان قطعاً در الویت خود شهر بن را انتخاب می کنند و مجبور نیستند جاهای دور دست را انتخاب نمایند. و به همین دلیل اگر دانشگاه در شهرستان بن باشد هیچگاه با کمبود دانشجو مواجه نمی شود.

3- به دلیل نزدیک بودن برخی از شهرستان های استان اصفهان به شهر بن مانند: چادگان ، داران و فریدونشهر، دانشجویان این استان به جای اینکه شهرستان های دور دست خود استان اصفهان را انتخاب کنند به دلیل نزدیکی مسافت شهر بن را انتخاب خواهند کرد.

 

4- برخی پیشرفت های علمی شهرستان بن را انکار می کنند ولی باید بگوئیم استعداد علمی شهر بن و شهرستان بن بسیار بالاست ، و اساتیدهای فراوانی از این شهرستان ریشه گرفته اند. افرادی مانند: علی اکبر نادری مدیر بیمارستان کاشانی شهرکرد، یعقوب طادی استاد و عضو هیئت علمی دانشگاه شهر کرد، دکتر حسن اکبری (چشم پزشک) ، دکتر مرتضی نادری( دکترای منابع طبیعی و محیط زیست و استاد دانشگاه )، پروفسور علی نادری ( نفت ، استاد دانشگاه تگزاس آمریکا) ، فرشاد حیدری( رتبه اول کارشناسی ارشد علوم پزشکی ) محمد سلیمی (پزشک) ، میلاد حیدری (دکترای تاریخ) ، صادق سلیمی (دکترای علوم سیاسی) ، اسماعیل آقابابائی (دکترای حقوق) دکتر سید اسماعیل هاشمی شیخ شبانی (استاد دانشگاه شهید چمران اهواز  ) ، دکتر نصرالله سورانی یانچشمه(متخصص بیهوشی و محقق) ، دکتر سعید مولوی وردنجانی (استاد دانشگاه شهرکرد) دکتر محسن اکبرپور بنی(معاونت دانشکده در استانداری) و خانم هایی مانند دکتر فاطمه طادی (پزشک ) فاطمه نادری (پزشک)، خانم دکتر آمنه علی بیگی(دندانپزشک) ، زهرا حسین میرزائی (پزشک) و افراد بسیاری که ما از آنها اطلاع نداریم و دوستان در قسمت نظرات اعلام کنند.

 

5-کسانی هستند که به علت اینکه در جاهای دور قبول می شوند خانواده آنها اجازه تحصیل در آن محل را نمی دهد و از ادامه تحصیل باز می مانند. چرا بچه های ما در مناطق دور دست که نیازی به تأسیس دانشگاه نبوده باید تحصیل کنند یا به دلیل قبول شدن در مناطق دوردست قید تحصیل را بزنند.

و باز هم می گویم باید دانشگاه های شهرهای کوچک استان تعطیل و جمع آوری گردند و حداقل در مرکز هر شهرستان یک دانشگاه تاسیس شود.

 

 دانشگاه آزاد به دلیل سرسام آور بودن شهریه آن در این منطقه مورد استقبال قرار نمی گیرد.

 

 به نظر بنده دانشگاه پیام نور می تواند چاره ساز این مشکل باشد. به چند دلیل که در ذیل اشاره می کنیم.

 

1- چون متقاضی زیادی دارد و بعد از دانشگاه دولتی ، دانشجویان در اولویت بعدی این دانشگاه را انتخاب می کنند.

2- از نظریه شهریه نسبت به دانشگاه های دارای شهریه مناسب تر است و رشته های خوبی هم در این دانشگاه تدریس می شود. 

3-اکثر دانشجویان شهرستان بن در دانشگاه پیام نور تحصیل می کنند. به لحاظ موقعیت کاری بنده که در یک کافی نت مشغول کار هستم اکثر دانشجویانی که به ما مراجعه می کنند ، دانشجویان دانشگاه پیام نور هستند. که از خود  شهر بن و روستاهای اطراف هستند و حتی از روستاهای شهرستان سامان به دلیل نزدیکی مسافت به ما مراجعه می کنند.

و دانشجویانی که اکثراً در دانشگاه های دور دست همچون : بروجن ، اردل ، لردگان ، گندمان ، جونقان ، شلمزار ، باباحیدر ، بلداجی ، شلمزار ، فارسان ، فرادنبه و... و در شهرستان های استان اصفهان همچون چادگان ، داران ، فریدونشهر ، و نجف آباد ، تیران ، مشغول تحصیل هستند.

که در زمان درخواست نقل و انتقالات که باید از طریق سایت درخواست داده شود به ما مراجعه می کنند تا درخواست انتقالی برای نزدیکترین دانشگاه محل سکونت بدهند. که با برخی از آنها موافقت می شود و با برخی دیگر موافقت نمی شود.

 

چرا مردم شهرستان بن خود را دست کم می گیرند.  باید خواستار تأسیس یک دانشگاه در شهرستان بن باشند و آن را در اولویت خواسته های خود قرار دهند.




۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ بهمن ۹۳ ، ۰۹:۳۴
جعفر نادری بنی


امامزاده سیدمحمد(ع) در روستای بارده از توابع شهرستان بن قراردارد و درفاصله 39 کیلومتری شمال غربی مرکز استان چهارمحال وبختیاری در حاشیه جنوبی رودخانه زاینده رود واقع شده است.


شجره نامه  امامزاده سید محمد (ع) بارده

امامزاده سیدمحمد(ع) روستای بارده از فرزندان بلافصل امام موسی کاظم (ع) و برادر حضرت امام رضا (ع) می باشد . شجره نامه اصلی این امامزاده که روی پوست آهو و به املای شیخ طوسی نگارش شده و اصل آن ممهور به مهر شیخ بهایی است ،  بعداز مدت ها درخردادماه سال 1393پیدا گردید و به تأیید آستان مقدس امام هشتم (علیه السلام) رسید.

در شجره نامه این امامزاده اسم روستاهای حاشیه این امامزاده و همچنین موقوفات امامزاده نیز ثبت شده است.

با ارائه این شجره به آستان مقدس امام رضا (علیه السلام) تولیت این آستان برای اجرای طرح های عمرانی این امامزاده در حال برنامه ریزی است.



در شرح احوالات و علت حضور و شهادت آن بزرگوار (ع) در این منطقه، آمده است :

 

 چون خلفای عباسی ( علیهم اللعنه ) با اولاد و اعقاب ائمه هدی ( علیهم السلام ) خصومت و دشمنی علنی داشتند، بعد از شهادت حضرت ثامن الائمه امام علی ابن موسی الرضا ( علیه السلام )، کلیه امامزاده ها بمعیت محبان و مشتاقان اولیاء الله و یاران و انصار خاندان امامت (ع) برای مقابله با دشمنان اسلام و توسعه و گسترش مذهب تشیع و ریشه کن کردن ظلم و بیدادگری عباسیان، با کاروان های متعدد و در زمان های مختلف رو به ولایت عجم نهادند و در مدت پانصد سال و اندی خلافت و زمامداری خلفای منفور عباسی و جنگ و جدال با آل ابوتراب (ع)، آخر الامر از فشار و ظلم و ستم آن قوم غدار خود و یاران و انصارشان، هر یک در محل و مکانی در خاک عجم بدست دژخیمان عباسی و ابلق سواران کوفی گرفتار و شهید شدند.

در زمان خلافت شقاوت پیشه یوسف ( سی و دومین خلیفه عباسی ) که از سنه 555 لغایت 566 هجری قمری به مدت یازده سال در مسند خلافت متکی بوده، به والیان و حاکمان خود در عجم،

بنامان؛ ملک جمشید و ملک یوسف، دستور تعاقب و دستگیری و قتل آل ابوتراب(ع) را صادر کرد

و آن حاکمان سفاک، عساکر مسلح خود را به فوجها و دسته‌ های مختلف تقسیم و هر دسته ای را به فرماندهی شخصی لایق و کارآزموده جهت امنیت طرق و شوارع در دژها و قلاع جنگی چهارمحال اربعه بختیاری مستقر و متمرکز داشته که در این موقع حضرت امامزاده سید محمد ( علیه السلام ) به اتفاق جمعی از برادران و بنی اعمام خود، یاران و انصار خاندان امامت (ع) از طریق شط العرب بخاک عجم وارد و قصد عزیمت به بلاد قم را داشتند و از حاکمان عباسی حاکم در منطقه در بیم و هراس بودند،

بنابراین همواره از خود محافظت می کردند که غافلگیرانه گرفتار چنگال بی رحمانه دشمن واقع نشوند. ناچار بودند تا شبانه حرکت کنند یا از بیراهه به مسیر خود ادامه دهند.

پس از طی مسافت و عبور از شهرها و قراء و قصبات و رودخانه ها و جبال و ناهمواری های در بین راه، در ناحیه چهارمحال اربعه در صحرای بارده وارد گردیده و در آن موقع چون سکنه ناحیه چهارمحال اربعه به مذاهب مختلف منعقد بودند، یکی از دشمنان آل ابوتراب، ورود آن کاروان را به حاکمان عباسی حاکم بر منطقه اطلاع داده و حاکم عباسی پس از دریافت خبر و تعیین اقامتگاه آنها، با جیوش مجهز خود به آن کاروان بی اطلاع حمله ور گردیده، در صحرای بارده نبرد سختی فیما بین هر دو جناح حق و باطل به وقوع پیوست که پس از محار به و مجادله بسیار، چون عده کاروان قلیل بود، در مقابل هجوم خصم بی امان تاب و توان مقابله را نداشته هر چند نفری به جهتی روی نهاده، به سمت قراء و کوهپایه های اطراف متواری و خصم بی امان در تعاقب ایشان در حرکت، هر یکی را در محل و مکانی در نقاط مختلف چهارمحال اربعه به شهادت رسانیدند که هم اکنون مرقد بعضی از آنها معلوم و زیارتگاه است و مرقد برخی نامعلوم و در زیر خاک پنهان است.

در این حمله و نبرد ناگهانی پس از متواری شدن کاروان، حضرت امامزاده سید محمد (ع) با دو نفر شجاع و دلاور خود به نامهای شیخ قاسم و شیخ طاهر که هر دو برادر و از انصار اولیاء الله و از ذراری و اعقاب جابرانصاری بودند، در مقابل خصم بی امان به جدال پرداخته، « به هر سو که مرکب برانگیختی، چو برگ خزان سر فرو ریختی. » از شجاعت و دلاوری آن حضرت دشمن به ستوه آمده، آخرالامر از هر جهت به آن حضرت حمله ور گردیده و در حلقه محاصره چند جانبه، آن حضرت بدست ملک یوسف فرزند ملک خورشید به درجه رفیع شهادت اجدادی خود نائل گردید و دو نفر شجاع و دلاور آن حضرت بر اثر جراحات و زخم های وارده بر پیکر مطهرشان، به کوههای مجاور متواری گشته،

پس از خروج از محل جدال، شیخ قاسم و شیخ طاهر به معیت و همیاری مومنین و مسلمان منطقه، پیکر مطهر حضرت امامزاده سید محمد (ع) را در محل شهادتش در ضلع شرقی روستای کنونی بارده به خاک سپرده و بقعه و بارگاهی به مرور زمان برگرد مزار کثیرالانوار آن حضرت توسط آن دو انصار جلیل القدر ساخته شده که هم اکنون زیارتگاه عاشقان و ارادتمندان در آن دیار است.


 


بقعه و بنای امامزاده سیدمحمد بارده


بقعه باشکوه این امامزاده حضرت امامزاده سید محمد ابن حمزه ( مکنی به ابوالقاسم ) بن علی ابن حسین بن احمد بن محمد بن اسماعیل بن ابراهیم الاصغر ( ملقب به مرتضی ) بن حضرت باب الحوائج؛ امام موسی این جعفر الکاظم ( علیه السلام ) ) میان دو کوه نساه و برآفتاب، در کنار روستای بارده، در شهرستان بن و در 53 کیلومتری شهرکرد مرکز استان چهارمحال و بختیاری  واقع شده است .

و چشم انداز آن فوق العاده زیبا و دیدنی است. بنا شامل ایوان، گنبد، گلدسته، صحن مشجر، حرم و ضریح است. اصل بقعه متعلق به دوره صفویه است و در دوره های قبل مرمت و اخیراً نیز تعمیرات گسترده ای در آن صورت گرفته و طرح جامع توسعه آن در دستور کار قرار دارد. اتاق مرقد به ابعاد 8×8 متر و دارای دو درب، در جانب حنوب و مشرق است. در دو جهت دیگر ـ شمال و مغرب ـ به ظاهر دری داشته که در تعمیرات اخیر مسدود شده است. ضخامت دیوار بیش از یک متر و چهار زاویه اتاق مرقد با ایجاد چهار گوشواره به دایره تبدیل شده و در نتیجه گنبد کلاه خودی بنا بر آن استوار شده است. این گنبد از داخل به قطر 7 و ارتفاع 5/3 متر و از خارج به صورت شلجمی و به ارتفاع 5/8 متر است. در بالای مدخل جنوبی بقعه، پنجره مشبک چوبی قرار دارد که حکایت از تعمیر بقعه در دوره قاجاریه می رود. کف و ازاره بقعه تا ارتفاع 20/2 متر با سنگ مرمر تزیین شده و الباقی گچ اندود است. در وسط اتاق مرقد، ضریح بسیار عالی از نوع آب طلا و نقره نصب شده که اشعار هفت بند محتشم کاشانی در بالای آن حکاکی شده و در روی در آن کتیبه ذیل قلمزنی شده است : «ضریح مطهر سید محمد از نوادگان حضرت امام موسی کاظم علیه السلام واقع در روستای بارده با همت و تلاش هیئت امنا امامزاده و تحت نظارت و سرپرستی مدیریت اوقاف و امور خیریه استان در سال یک هزار و سیصد و هفتاد و هشت احداث و نصب گردید. طراحی و ساخت بهنام کبیری سامانی، قلمزنی سید مرتضی احمدی.»

بر دور مزار قبلی، بنایی به ابعاد 20×20 متر افزوده اند و ایوانی به ابعاد 3×5 و ارتفاع 4 متر در جانب مغرب تعبیه نموده اند که فعلا به عنوان مدخل اصلی از آن استفاده می شود. این ایوان در سه جهت دیگر بقعه تکرار شده و درهای ورودی بقعه چوبی و توسط حاج نعمت الله حیدرزاده در سال 1385 برابر با سال 1427 ه.ق در اصفهان ساخته شده است. در هر ضلع 8 ستون جهت ایوان ها به کار رفته و صورت زیبایی به پیرامون بقعه داده است. در جانب شمال بقعه تعداد 10 واحد زایر سرا ساخته شده و در غرب صحن نیز تعداد یک واحد مغازه آجری و 10 مغازه چپری قرار دارد.


فضای اطراف امامزاده سیدمحمد بارده

زمین زیارتگاه بیش از دو هکتار است و در جنوب آن کشتارگاه احداث شده است. مقابل ایوان جنوبی، چشمه آبی قرار دارد که چند سالی است خشک شده است. درختان زبان گنجشک، کبوده و تبریز فضای مناسبی را ایجاد نموده و ارتفاع برخی از این درختان به بیش از 18 متر می باشد. تپه مجاور امامزاده که در غرب بقعه قرار دارد، پس از تحویل از منابع طبیعی با هیئت اوقاف ، درختان مختلف کاشته شد که منظره دلپذیری را به وجود آورده است.

طرح توسعه حرم امامزاده سید محمد(ع) با مساحت 800 متر مربع از سال 81 در دست اجرا است و هزینه صرف شده در آن 300 میلیون ریال برآورد مى‌شود. با توجه به مناظر بسیار زیبا و دلنواز کوهستانی و چشمه های خنک اطراف و آب و هوای مطلوب این منطقه، سالانه پذیرای هزاران زائر و گردشگر از نقاط مختلف می باشد.

امکانات و تسهیلات تفریحی، گردشگری، حمل و نقل، اسکان و ... این بقعه متبرکه، شامل؛ جاده آسفالت، زائرسرا و سکوهای نشیمن و استراحت زائران و گردشگران، سرویس بهداشتی، چشمه های خنک، آب آشامیدنی لوله کشی شده و ... می باشد.




۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ بهمن ۹۳ ، ۱۲:۲۱
جعفر نادری بنی


عکسی از خان های قدیم یانچشمه


این عکس که مشاهده می فرمایید در سال ۱۳۲۰ در یکی از بازدیدهای که توسط مسئولین وقت از  یانچشمه (احتمالا برای مقدمات تاسیس سد زاینده رود ) بوده،  توسط یک عکاس نجف آبادی گرفته شده و متاسفانه  افراد آن برای ما قابل تشخیص نیستند . در صورت اگاهی میتوانید در قسمت نظر دهی در مورد اشخاص این عکس نظر بدهید


********

 مراسم تعزیه خوانی در میدان اصلی روستای یانچشمه


*******





اهالی روستای یانچشمه به همراه آرشیتکت های قدیم


*******



عکس هایی از یانچشمه قدیم در زمان تخلیه روستا برای ساخت سد زاینده رود



منبع: mostafa331.blogfa.com


۷ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ بهمن ۹۳ ، ۱۷:۰۸
جعفر نادری بنی

شاعرگرانقدر حاج فضل الله حسین میرزائی بنی درسال 1303 درخانواده مذهبی و کشاورز درشهربن دیده به جهان گشود .

ایشان ازآغاز نوجوانی با تحصیل درعلوم دینی و قرآن درمکتبخانه های قدیم و با بهره جستن ازمحضر اساتید ، آشنایی کامل با مسائل اسلامی پیدا نمود و خود نیز مسئول یکی ازمکتبخانه های شهر بن بود ،که دراین راستا شاگردان خوبی را درروخوانی و روانخوانی و تجوید، قرآن و احکام اسلامی تربیت نمودند .

آن مرحوم از مداحان اهلبیت(علیه السلام) و قاریان برجسته قرآن شهر بن بود و ازنظرتقلید و تعصب التزام عملی به احکام نورانی اسلام و تبلیغ این احکام زبانزد خاص و عام بود.


مرحوم حاج فضل الله ازسال 1342مقلد حضرت امام (ره) بود و رساله ایشان را داشتند. و به طور مخفیانه ازآن نگهداری می کردند و ازبدو شروع نهضت عظیم امام خمینی(ره) درکلیه مراسمها و تظاهرات و راهپیمائی ها حضورفعال داشتند.


مرحوم حاج فضل الله بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی(ره) افکار و اوقات خود را وقف انقلاب نمودند. و درمدت بیست سال خدمت خود درذوب آهن اصفهان دربیداری کارگران درخصوص تبین انقلاب نقش مؤثرداشته است .


و ضمن حضور فعال درصحنه های انقلاب با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران ، پنج فرزند خود را راهی جبهه های حق علیه باطل نمودند .

که دوتن از فرزندان ایشان به نامهای شهید مسلم حسین میرزائی بنی که درجبهه شوش به درجه رفیع شهادت نائل آمد و دیگری طلبه شهید جعفرحسین میرزائی بنی درعملیات والفجر دو درغرب کشور به درجه رفع شهادت رسید.


و خود نیز درپشت جبهه با سرودن اشعارحماسی و مذهبی درمورد جبهه و جنگ ، جوانان غیور را برای دفاع ازدین و میادین جنگ ترغیب می نمودند.و نقش مهمی دراین رابطه ایفا می کردند و همچنین دردلگرم نگهداشتن مردم و خانواده های شهدا نقش قابل توجهی را عهده داربودند و مردم نیزعلاقه خاصی به ایشان داشتند ، ایشان برای انقلابیون یاری غمخوار و برای منافقان و فرصت طلبان باری سنگین بودند.


ازمرحوم حاج فضل الله دیوانهای بزرگ شعر در 12 جلد و آثارفراوان دیگر بجای مانده، اشعار ایشان عمدتاً در خصوص توحید، نبوت ، امامت ، مدح اهل بیت(علیه السلام) ، نماز ، انقلاب ، امام راحل (ره) ، مقام معظم رهبری ، شهدای 8 سال دفاع مقدس ایران اسلامی ، واقعه عاشورا ، پند و اندرز و عناوین دیگر می باشد.


آنچه درآثار ایشان بسیار به چشم می خورد ، عشق و علاقه وافر به خاندان عصمت و طهارت (علیه السلام) و انقلاب و امام و رهبری می باشد .


مرحوم حاج فضل الله  همچنان پدری نمونه و زاهد و اهل تهجد و تفکر و ذکر و رازو نیاز بودند. که عمر پربرکت  خود را درمسیر اسلام صرف کردند.

با شهادت فرزندان و با پشت سرگذاشتن دو خاطره عظیم انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی ، شوری آتشین و حماسه ای وصف ناپذیر در درون این مرد زبانه کشیدو خداوند شعر را که زبان دل بود به او ارزانی داشت و او با سلاح شعر درهرلحظه و درهر صحنه و درهرمناسبت فریاد حق طلبی سر می داد.


سخن از حسین(علیه السلام) که به میان می آمد او را گل سرسبد خلقت می خواند. از علی(علیه السلام) که سخن می گفت گویا تمام وجودش یا علی(علیه السلام) بود.

به محمد(ص) که می رسید دیوانه وار در آتش شوقش جانفشانی می کرد.توحید چون نقل و نباتی بود که درکام جانش اثرگذاشته بود. سخن از جنگ که به میان می آمد شعرش برندگی ذالفقار داشت.

سخن ازانقلاب سخن همیشگی او بود.امام (ره) و رهبر را چنان وصف می کرد که گویا بعد از اهلبیت(علیه السلام) غیراز این دو هیچ کسی لیاقت توصیف ندارد.

آن شاعر بزرگ شهر بن درتاریخ : 24/03/1374 دارفانی را وداع گفته و به دیدارمعبود شتافتند و دعوت حق را لبیک گفتند. یادش گرامی و روحش شاد.

دیوان شعر این شاعر گرانقدر به همت پسرش آقای لطف الله حسین میرزائی بنی با نام « غم هجران» در سال 1388 به چاپ رسید.

شعر زیر یک نمونه از شعرهای ایشان که در وصف شهر بن سروده اند.

 

دائماً لاله و گل،  باغ و گلستان در بن               

                                       می وزد بوی گل و سنبل و ریحان در بن

 بن بود شیعه خالص همگی پیرو دین                

                                       تــابع امـــرخدا،  عارف قــرآن در بن 

 مخلص و حق و حقیقت ، دلشان صدق و صفا  

                                      عاشق حب علی(ع) جمله مسلمان در بن   

 مردمی قانع و فرمانبر رهبرهمه حال

                                          مردمانی متــدین بدین استان در بن

 ایستادند همگی یاری اسلام عزیز

                                     کن تماشا و نگر خفته شهیــدان در بن

 ثبت شده نام بن تاریخ جهان جلوه گراست

                                    شاعری بوده زبردست ، چو دستان در بن

 درمیان کوه افغان و یتیم داغ و قوزی

                                        یاغیان را همه کوبیده چو افغان در بن

 حمله کردند به بن همچو رضاخان و دگر

                                        ره ندادند وُبدند شیر و دلیران در بن

 یک نفر شاعر دیگر که کنون گشته عیان

                                     نام او «فضل خدا» آمده میدان در بن

 

منبع: دیوان غم هجران شاعر

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ بهمن ۹۳ ، ۰۹:۱۶
جعفر نادری بنی

این زیارتگاه کوچک در داخل شهر بن و در محله قارایال و دامنه تپه ای معروف به (قارایال) و مشرف به سه راهی نماز قرار دارد. محله قاریال محله ای با خانه ها و بافت قدیمی  است . اولین قبرستان شهر بن در این مکان بوده است که به مرور زمان تغییر مکان داده است.

بابا محمود اصالتا امامزاده نبوده و از آن جهت که نسبش به امام معصوم برنمی گردد به "بابا" ملقب شده است. 

 بابامحمود یکی از بزرگان و عارفان شهر بن بوده و در زمان امامزاده سید بهاءالدین محمد(ع) زندگی می کرده است . امامزاده سید بهاءالدین محمد(ع ) چوبان بابا محمود بوده است .

وقتی بابا محمود از مقام و نسب این امامزاده خبردار می شود. پیشنهاد ازدواج ایشان را با دخترش می‌دهد و ایشان قبول می کنند و تمام مال و منال خود را تقدیم این امامزاده می کند . و به همین دلیل بابامحمود هم پدر خانم یک امامزاده است و هم پدر بزرگ یک امامزاده که امامزاده بابا پیراحمد(ع) شهر بن فرزند امامزاده سید بهاءالدین محمد (ع)می باشد.

قبر این شخص بزرگوار قبلا بدون بارگاه بوده است ، اما یک بنی ساکن خوزستان شبی ایشان را در خواب می بیند که از او گلایه می کند و به بن می آید و بارگاه کوچکی برای او بنا می کند.



درباره بابا محمود در شرح واحوالات امامزاده سیدبهاءالدین محمد (ع) شیخ شبان چنین آمده است.


امامزاده سید بهاء الدین محمد (ع) نیز جزء یکی از این آقازادگان بود که از جور حکام ظالم در لباس مبدل زندگی می کرده و با آمدن در این سرزمین که قبلاً او را ایلگاه می گفتند با گله داری به نام محمود شعیب (بابا محمود) که یکی از عرب‌های خراسان بود ، آشنا شده و از او می خواهد جهت امرار معاش کاری را به ایشان واگذار نماید ؛

محمود شعیب(بابا محمود) هم موافقت کرده و چون شناخت و اطلاعی از مقام آقا نداشت ؛ یک گله گوسفند به عنوان چوپان در اختیار آن بزرگوار می گذارد و آن حضرت در طول ییلاق و قشلاق گله را اداره و تعلیف می‌نمود.

مکان قشلاقی ایل محمود شعیب(بابا محمود) در روستاهای اطراف اصفهان و ییلاق آن در محلی به نام صحرا و روستای مرغ‌ آشنا بوده است . امامزاده سید بهاءالدین محمد (ع) که فردی سخی و بخشنده بود ، دسترنج چوپانی خود را به چوپانان دیگر می‌بخشیدکرامات و معجزات مختلفی است که از ایشان دیده شده بود .

 به هر صورت با پی بردن به کرامات این امامزاده واجب التعظیم (ع) و پافشاری محمود شعیب(بابا محمود) ، ایشان خود را معرفی نموده و مورد احترام ویژه ایل‌نشینان ، عشایر ، مردم منطقه و شخص محمود شعیب(بابا محمود) قرار می‌گیرد.

محمود شعیب(بابا محمود)  پیشنهاد ازدواج ایشان را با دخترش می‌دهد که مورد قبول واقع شده و پس از مراجعت حضرت سید بهاءالدین محمد (ع) به عربستان و انجام اعمال حج در مکه و مدینه و بازگشت مجددشان به ایران، این ازدواج صورت گرفته و ثمره آن، تولد 4 فرزند شامل ؛ 3 پسر به نامهای « سید محمد » معروف به سید محمد بازار ( مدفون در بازار شهر شوشتر استان خوزستان ) ، « سید احمد » معروف به باباپیراحمد ( مدفون در حوالی شهر بن در 14 کیلومتری روستای شیخ شبان ) ، « سید ابراهیم ‌اکبر » معروف به زین‌الدین ( مدفون در حوالی اژگرد اصفهان ) و یک دختر به نام « سیده فاطمه»)  مدفون در خیابان چهارسوق اصفهان ) می‌باشد.



درخواست از مسئولین


زیارتگاه بابا محمود در شهر بن بسیار مظلوم واقع شده است که متاسفانه مسئولین شهر هیچ گونه اقدامی برای آبادانی و فضاسازی اطراف این زیارتگاه انجام نمی دهند که لااقل مسافر و گردشگری که به داخل شهر و خیابان ملت می آید لحظه در جوار این زیارتگاه آرامش پیدا کند و جایی برای زیارت و استراحت در داخل شهر نیز وجود داشته باشد و مسافران در جوار این زیارتگاه با کاچی نذری کام خود را شیرین نمایند، که پخت کاچی نذری می تواند یکی از جاذبه های گردشگری این زیارتگاه باشد،که احتیاج به امکانات رفاهی دارد.

 مسئولین شهر بودجه های زیادی برای گرداب بن هزینه می کنند که مسافران شهربن را با گرداب می شناسند و هرکس به شهر بن می آید از همان ورودی شهر به گرداب می رود و برمی گردد و داخل شهر را بیابانی برهوت فرض می کند.

 زیارتگاه بابامحمود و پل های حاج الله یار و حاج مهدی و حمام قدیمی برآفتاب و تپه نورالشهدا ظرفیت های زیادی برای جذب گردشگر به داخل شهر بن دارند .که نیاز به سرمایه گذاری و فضاسازی و زیباسازی دارند. که به تبع آن باعث شناساندن شهر بن و رونق بازار و کسب و کار در شهربن می شود.

*******


شعر ترکی درباره بابامحمود

 

بابا مامود ، بو دوشتَه                   ایچیندَه دیر نِوشتَه           

بیردورانی واریموش                      آما اولور فراموش             

گَلیر بیرکیم، دیشینَه                    گَنَه یاد اولور بینَه  

نذر و نیاز اِیلَ لَّر                           کاچِه لار، بیشیریل لَر           

یتیش میل لَر دویرونَه                    دردِه قالوپ ، اوزونَه







۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ بهمن ۹۳ ، ۰۸:۵۵
جعفر نادری بنی



تاریخچه قلعه بارده

 

قلعه بارده تنها قلعه از خوانین ایل چهارلنگ می باشد که دراستان چهار محال و بختیاری به جای مانده است.

این قلعه درحدود سال 1278 هجری قمری توسط دوبرادر بنامهای محمد حسن خان وداراب خان فرزندان چراغعلی خان ازسران ایل چهارلنگ طایفه محمدصالح ساخته شده است. چراغعلی خان قلعه اول خودرا درجایی که امروزه بافت روستای بارده آنرا احاطه کرده است ساخته که دراحداث آن بیشتر جنبه ی دفاعی مورد توجه قرارداشته است.

از حدود سال 1270 هجری قمری بنیان قلعه بجای قلعه قبلی گذارده شده است. براساس وصیت نامه مرحوم محمدحسن خان که نزد نوادگان وی موجود است مبلغ 3000تومان خرج احداث قلعه گردیده که ایشان به فرزندان خود وصیت نموده است که قلعه را تکمیل وتزیین نمایند که این کار هیچ گاه انجام نگرفت.

 


استاد کاران این قلعه


استادکاران قلعه بارده استاد اسماعیل ترکان بنا ، وبرادرش استاد علی محمد معمار اصفهانی بوده اند که قلعه سردار شجاع الممالک در روستای بلومیر از توابع فریدن نیز توسط آنها ساخته شده است.



موقعیت و ساختمان  قلعه


قلعه درغرب روستای بارده قرار دارد.موقعیت مکانی قلعه به گونه ای است که از سمت شرق دارای شیب زیادی با طول حدود 40 متر تا کف دره ی ابتدای روستا واز جهات سه گانه ی دیگر نیز قرار گرفتن آن برروی بلندی مشخص است. به غیر از جهت شرقی بقیه جوانب آنرا دشت ومراتع کشاورزی احاطه نموده است.

بنابر موقعیت مکانی ومعماری بنا علاوه بر ایجاد قلعه خانی نکات حفاظتی وتدافعی نیز در ساخت آن رعایت گردیده است.قلعه دارای دو بیرونی واندرونی جدا می باشد که اندرونیها دارای زیرزمین وطبقه همکف بوده وجوانب جنوبی وشمالی آنها را اطاقهای نشیمن احاطه کرده است. بیرونیها شامل سرطویله واصطبل هستند که قسمت اعیانی با راه ورودی جداگانه برروی آنها ساخته شده است.

چهار برج مدور در چهار زاویه بیرون بنا متصل به دآن ساخته شده است که برجهای شرقی جنبه دفاعی داشته وبرجهای غربی درقسمت فوقانی مسکونی بوده اند. مصالح بکار رفته دربنا خشت ، آجر وسنگ ونمای بیرونی قلعه سنگی است. سقف زیرزمین واصطبل وسر طویله با طاق ضربی وسقف اطاقهای نشیمن با تیر چوبی پوشیده شده اند.

دروازه اصلی وسط ضلع غربی بنا قراردارد. که آنرا به دوقسمت شمالی وجنوبی تقسیم کرده است. با آجر ساخته شده ونمای بیرونی آن قوسی است. تزیینات ساده آجرکاری دراحداث دروازه بکاررفته ودو سکوی سنگی درطرفین درب قرار دارند.از داخل دارای هشتی با سقف طاق وگنبد بوده که تخریب گردیده است. با ورود به داخل راهرویی قرار دارد که درسمت چپ ورودی اندرونی ودر روبروی ورودی ، محوطه اندرونی قرار دارد. راه ورود به قسمت جنوبی درسمت راست قرار داشته که مسدود گردیده است.

اندرونی شمالی دارای زیرزمین ، طبقه همکف واطاقهای نشیمن طرفین حیاط می باشد. زیرزمین اندرونی در عمق حدود 5/1 متری از کف حیاط قرار دارد ومانند مصطبه ای است که طبقه همکف برروی آن ساخته شده است.

نمای آجری بیرونی زیرزمین را به ارتفاع حدود 5/1 متر هفت طاقنمای هلالی تشکیل می دهد. دردیوارهای قسمتهای زیرزمین بخاری های دیواری که دودکش آنهاتاپشت بام طبقه ی همکف ادامه می یابد تعبیه گردیده است.

طبقه همکف برروی مصطبه بوجود آمده در ساخت زیرزمین احداث گردیده است. دوراه پله آجری از طرفین به ایوان راه دارند که ارتباط اطاقها وایوان راباحیاط اندرونی برقرار می نماید. طبقه همکف دارای ایوانی شمالی جنوبی است که شامل ده اطاق نشیمن ، دو گوشواره ویک شاه نشین است. اطاق پنج دری دروسط ایوان قرار دارد که درپشت آن پنج در دیگر به شاه نشین راه دارند.

درطرفین آن دو اطاق وبه موازات آنهادرقسمت پشت نیز دو اطاق دیگر واقع است. درابتدا وانتهای ایوان چهار اطاق تودرتو ساخته شده که اطاق شمالی به اطاق شیرده معروف است. (چراغعلی خان دارای 16 پسر و14 دختر بوده وهمیشه یک فرزند نوزاد شیرخوار درقلعه وجودداشته ویک اطاق به این کار اختصاص داده شده بود.)سقف ایوانها واطاقها با تیر چوبی پوشانیده ونمای آنها راقاب وتخته تشکیل می داده که ازبین رفته است وقطعاتی اندک از آنجا بجای مانده است.

درب اطاقها دارای نمای قوسی ونرگیر های بیضی شکل در بالای خود می باشند. که نمای خاصی به ایوان داده اند. اطاقها فاقد تزیینات دردیوار وسقف هستند واز خصوصیات آنها داشتن طاقچه های دیواری زیاد با نمای هلالی می باشد.

چند اطاق ایواندار درطرفین حیاط ساخته شده که جهت اطاق نشیمن خدمت گزاران ونوکران اندرونی بوده است. این اطاقها دارای درهای چوبی ساده ، سقف مسطح وایوان کوچکی هستند .بیرونی شمالی برروی سر طویله واصطبل مخصوص اسبان خان ساخته شده است وراه جداگانه ای از کنار وپشت اصطبل دارد .اطاقهای بیرونی شامل شاه نشین ومهمانخانه است که شاه نشین در پشت قسمت مهمانخانه ساخته شده است.

قسمت جنوبی منزل داراب خان بوده و همانگونه که گفته شد مشابه وقرینه قسمت شمالی است. بااین تفاوت که در ضلع جنوبی حیاط فاقد اطاق بوده ودرحال حاضر اجزا بیرونی تخریب گردیده اند.

با توجه به اینکه دو قسمت دارای خصوصیات مشترک وتفاوت قابل توجهی درآنها دیده نمی شود واز طرفی هردو قسمت مجموعه قلعه بارده راتشکیل می دادند. قلعه بارده دارای چهار برج مدور درچهار زاویه بناستکه بالاشه سنگ ساخته شده اند. طبقات زیرین دو برج شرقی که در طرفین اندرونی ها قراردارند جهت انبار وطبقات بالا جهت نگهبانی از قلعه ساخته شده اند. درطبقات بالا جهت ذخیره مهمات ، کمین ، و تیراندازی پیش بینی شده است.



گردشگری قلعه


اگر چه یکی از ویژگی های این بنا استحکام مطلوب آن است،ولی گذشت زمان به لحاظ بارش برف سنگین وقوع دیگر حوادث طبیعی به فرسایش تدریجی قسمت های از این بنا منجر شده که به لحاظ جاذبه گردشگری و تاریخی این مکان ، تامین بودجه برای تملک دولتی و مرمت آن بیش از پیش نیاز به توجه دست اندرکاران میراث فرهنگی دارد.
در قلعه تاریخی بارده هم اینک یکی از نوادگان سازنده این قلعه سکونت دارد و بازدید کنندگان را برای دیدن ازبخشهای این بنا همراهی می کند.

اگرچه این بنا به گفته کارشناسان میراث فرهنگی چهارمحال و بختیاری از بناهای منحصربفرد استان است، اما از مهجوریت خاصی برخورداست و تاجایی که کمتر به بعد گردشگردی این بنا پرداخته شده است. این مهجوریت تا جایی است که بسیاری از زائران وگردشگران تفرجگاه سیاحتی و زیارتی امامزاده محمد بارده در کمتراز یک کیلومتری متری این بنا از وجود چنین بنایی با شرایط گردشگری و تاریخی اظهار بی اطلاع دارند.

هر گردشگری که وارد این روستا می شود، هرگز تصور وجود یک بنای تاریخی که پس از سالها چون دژی استوار باقی مانده را به ذهن خود راه نمی دهد، در حالی که دیدن این قلعه کاخ با جاذبه معماری زیبا، هر مسافری را شگفت زده می کند

بافت های تاریخی علاوه بر اینکه بخشی از  مناطق ومحلات روستاها را تشکیل می دهند روایتگر ویژگی های هسته اولیه روستاها و همچنین بیانگر یاد وخاطره فرهنگ و آداب و سنن ساکنین منطقه می باشد .

با مطالعه ی بافت ها نشان می دهد که ما در گذشته چه تمدن و نظام ارتباطی بین مردم و خوانین آن منطقه داشته ایم.

روستای بارده که محل قرارگیری قلعه می باشد با توجه به موقعیت آن که امامزاده سید محمد(ع) قراردارد و جز منطقه شکار ممنوع شیدا می باشد می توان قلعه را به عنوان پایگاهی  برای گردشگری و تماشای حیواناتی که در این منطقه قراردارند  استفاده کرد یا محل اسکان توریست هایی که برای گردش و در زمستان برای اسکی به پیست اسکی که در ورودی روستای بارده قراردارد استفاده کرد .

 قلعه بارده یکی از محدود بناهای سنگی استان است که با شماره 21440در فهرست آثارملی کشور به ثبت رسیده است.

قلعه بارده با داشتن بافت معماری خاص و شرایط ویژه مطلوب جذب گردشگر داخلی وخارجی با هشت هزار مترمربع زیربنا هم اینک در انتظار تامین اعتبار و مرمت است.


دسترسی اصلی به قلعه


برای رسیدن به بنا از طرف شهرکرد بعد ازطی 47 کیلومتر به روستای بارده می رسیم یا از طرف شهر بن  بعد از عبور از روستای تومانک به روستای بارده که قلعه در سمت غرب روستا می باشد می رسیم. و از طرف استان اصفهان نیز از جاده اورگان به این قلعه می رسیم.


 



۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۸ بهمن ۹۳ ، ۱۹:۳۸
جعفر نادری بنی


مرقد مطهر حضرت امامزاده حارث بن علی (ع)، مشهور به امامزاده ابراهیم (ع) که شجره نامه این امامزاده به حضرت علی(ع) برمی‌گردد  در روستای جمالو، از توابع شهرستان بن در استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد.

 

مرقد مطهر این امامزاده (ع)، در سال 1389، به محل جدید روستای جمالو، منتقل شد


حدود 45 سال قبل و در پی آبگیری سد زاینده رود، تمامی روستای جمالو و منجمله ساختمان بقعه متبرکه امامزاده حارث ابن علی (ع)، زیر آب رفت که در سال 1389، و به سبب خشکسالی های اخیر و کاهش سطح آب سد زاینده رود، بقعه متبرکه این امامزاده واجب التکریم (ع)، مجدداً از آب بیرون آمده و نمایان شد،


در پی احداث سد زاینده رود، زمین ها و املاک روستای جمالو خریداری شد ، به طوری که در طول سال‌های 1342 تا 1349 ( سال بهره برداری از سد زاینده رود )، همه ساکنین این روستا املاک خود را به فروش رسانده و روستا خالی از سکنه گردید و پس از آبگیری سد زاینده رود، این منطقه زیر آب رفت.


 و چون در آن سال ها، تجربه جابجایی قبور امامزادگان (ع) و مؤمنین در استان وجود نداشت، لذا مرقد مطهر امامزاده حارث بن علی (ع) نیز در زیر آب قرار گرفت، لکن در چند سال اخیر، به علت فرو نشست چند کیلومتری سطح آب سد زاینده رود ( به دلیل خشکسالی های اخیر )، محل سابق روستای جمالو و بقعه متبرکه امامزاده حارث بن علی (ع) از زیر آب بیرون آمده و نمایان شد.


و بر اساس بقایای ساختمان مخروبه و قدیمی موجود و اطلاعات محلی درخصوص مکان و موقعیت و قبر مطهر حرم امامزاده (ع)، با همت اهالی روستاهای جمالو، حیدری و یان چشمه، و پس از یک ماه تلاش شبانه روزی در شرایط آب و هوائی بسیار سرد منطقه و 4 متر مکعب خاکبرداری با دست ، قبر مبارک آن حضرت (ع) مشخص و ضمن استفتاء از مراجع عظام تقلید، و اخذ مجوز از سازمان اوقاف و امور خیریه کشور و با انجام عملیات بسیار دقیق کارشناسی و فنی، بدون نبش قبر، مزار مطهر از زمین جدا شد .


و طی مراسمی ( در دی ماه سال 1389 ) با حضور دهها هزار نفر از عزاداران حسینی (ع) و دسته جات سینه زنی و زنجیرزنی که از نقاط دور و نزدیک به این منطقه آمده بودند، پس از طی مسافت 6 کیلومتری، به محل جدید روستای جمالو، منتقل  به خاک سپرده شد.

 

اهالی روستای جمالو، زمینی به مساحت 5 هکتار جهت احداث بارگاه مطهر حضرت امامزاده حارث بن علی (ع) اختصاص دادند که در حال حاضر، ساختمان بارگاه و حرم مطهر در دست احداث می باشد.


در مراسم جابجائی این امامزاده جمعیت انبوهی از استان چهارمحال و بختیاری و استان اصفهان حضور داشتند.



عکس هایی از جابجائی امامزاده حارث بن علی (ع) جمالو در سال 1389








۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۷ بهمن ۹۳ ، ۱۹:۰۵
جعفر نادری بنی