شهرستان بـن

شهرستان بـن در استان چهار محال و بختیاری

شهرستان بـن

شهرستان بـن در استان چهار محال و بختیاری

شهرستان بـن

این وب جهت معرفی شهرستان بن طراحی شده است که امیدواریم مورد توجه کاربران عزیز قرار گیرد. کاربران می توانند جهت هرچه بهتر شدن این وبلاگ که گامی در جهت معرفی هرچه بیشتر شهر و شهرستان بن است با ما همکاری داشته باشند. مطالب و عکس ها به نام خود آنها در این وبلاگ درج می گردد. با تشکر فراوان

اگر مسئولین محترم شهر - شهرستان و استان با ما همکاری داشته باشند می توانیم این مجموعه اطلاعات را با یک سری اطلاعات دیگر در قالب یک کتاب چاپ نماییم.


«شهربن»مرکز شهرستان بن یکی از شهرهای ترک زبان استان چهارمحال و بختیاری است،و شمالی ترین شهر این استان و در نزدیکی سد زاینده رود قراردارد.

***
از همشهرستانی عزیز درخواست می شود مطالب و عکس های خود را درباره شهر و روستای خود به دست ما برسانند تا در این وبگاه جهت استفاده عموم درج نمائیم.
آدرس : شهر بن ، خیابان ملت ، کافی نت شهر بن - شهر من ، جعفرنادری

نویسندگان
طبقه بندی موضوعی
آخرین نظرات

آخرین مطالب

۱۴ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «بن» ثبت شده است


روز ۱۲ فروردین ۱۳۵۸روزی بود که نتایج رفراندوم تغییر رژیم که روزهای ۱۰ و ۱۱ فروردین برگزار شده بود اعلام گردید ، که طی آن ۹۸/۲ درصد مردم ایران به «جمهوری اسلامی» رای آری دادند.

امام خمینی(ره) هم فرموند: ۱۲ فروردین روز نخستین حکومت الله است.

در تقویم رسمی هم روز ۱۲ فروردین به عنوان «روز جمهوری اسلامی» نامگذاری شده است.

آن روزها یکی از روزهای به یادماندنی جمهوری اسلامی ایران بود که مردم شهر بن هم مانند دیگر مردم ایران همه باهم و پیر و جوان در سر صندوق های رأی حاضر شدند و به جمهوری اسلامی ایران رأی آری دادند.

عکسی به یادماندنی از آن روزها در شهر بن به ثبت رسیده است که گواه بر شوروحال مردم و دادن رأی آری در رفراندوم آن زمان بوده است.


 

 

در این عکس شیخ نادری ، شیخ داودی و حاج محمود سلیمی (مسئول دارالقرآن) هم دیده می شوند.




۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ فروردين ۹۴ ، ۱۶:۲۹
جعفر نادری بنی


گرداب بن همیشه زیباست حتی در فصل زمستان

 

 

 

با تشکر از فضل الله امانی بنی



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ اسفند ۹۳ ، ۰۹:۴۳
جعفر نادری بنی


منطقه نمونه گردشگری گرداب بن



چشمه گرداب بن و رودخانه بن :


چشمه گرداب بن که در طرف شرق  کوه افغان ( قوقان) درجایی  اکنون به کوه گرداب بن معروف است قراردارد.

 (کوه افغان کوهی با ارتفاع قابل توجه که جزء منطقه حفاظت شده شیدا است و دارای گونه های جانورای مختلف و گیاهان دارویی است و در فصل بهار این کوه با سر برآوردن لاله های واژگون زرد و قرمز و نارنجی جلوه تماشایی از خود به نمایش می گذارد)

از شکاف سنگها و زیر کوه گرداب آبی زلال جاری می شود که بسیار خنک  و گوراست که آدم به سختی می تواند جرئه ای از آن  بنوشد .

 در زمانهای قدیم چشمه گرداب بن  و دیگر ریزشگاه ها در مسیر آن یکی از سرشاخه های اصلی رودخانه زاینده رود بوده است. آب این چشمه سیراب کننده دشت اصفهان و نگین و صفا بخش پل خواجو و سی و سه پل اصفهان بوده است. که رودخانه ای دائمی و همیشه جاری که به «رودخانه بن» معروف بوده است. حوضه رود بن که 18 کیلومتر طول دارد، ارتفاع سرچشمه این رود 2300 متر، ارتفاع ریزشگاه آن 1900 متر و شیب متوسط آن 2/2 درصد است ،

که در مسیر چشمه گرداب بن تا رودخانه زاینده وجود دره ای عمیق گواهی این مدعاست.  که آثاری از رودخانه نظیر فسیل جانوران و حشرات آبزی در داخل این دره مشاهده شده است. که اکنون باغاتی چون چنینه (با چشمه های متعدد) ، قبرستان دره، سوق بولاق ( که حوضچه پرورش ماهی در این مزرعه وجوددارد) و درازدره ( با درختان گردو با قدمت چند صدساله) و .... در داخل این دره قراردارند. که وجود این دره عمیق نشان از آن دارد که آب این چشمه چقدر خروشان بوده است.افراد مسن و سالخورده شهربن می گویند درزمان های قدیم جانداری به نام «سگ آبی»در چشمه گرداب بن مشاهده می شده است که به مرور زمان با کاهش آب و تغییر شرایط قبلی این چشمه ، دیگر آثاری از آنها باقی نمی ماند.




درمسیر این رودخانه که از داخل شهر بن می گذرد دو عدد پل تاریخی به نام های «پل حاج مهدی » و «پل الله یار» وجود دارد که دارای قدمت تاریخی می باشند و نگین انگشتری این رودخانه گردیده اند.

هرساله با شروع فصل بارندگی میزان قابل توجهی  آب به صورت سیلاب از دشت بن وارد «رودخانه بن» می شود و از استان خارج می گردد .که لزوم احداث یک سد خاکی یا بتنی را در مسیر این رودخانه می طلبد که آب های قابل توجهی که در این مسیر جاری می شود برای فصل های زراعی ذخیره و مهار گردد.

شاید بتوان گفت مهاجرت مردم آن زمان شهر بن از جوار امام زاده احمد(ع) « بابا پیراحمد(ع)»  واقع در ملک ملسجان بن به مکان فعلی وجود این چشمه خروشان و در کنار آن دشت وسیع برای کشت و کار بوده است. که از آب این چشمه برای کشاورزی تا جایی که آب هدایت می شده است استفاده می کرده اند . که به علت کاهش آب این چشمه  به مرور زمان زمین های زیر کشت این چشمه کم و کم می شود.

تا حدود 40 سال پیش آب این چشمه  سیراب کننده سه مزرعه بزرگ شهر بن به نام های ( قوزی و میان جوب و کریز) بوده است که آب این چشمه تقسیم می شده است و به  مزرعه و باغات ( قوزی) و به مزرعه و باغات ( میان جوب ) و به مزرعه و باغات (کریز) هدایت می شده است .

که کم کم تا چند سال پیش فقط آب این چشمه به مزرعه قوزی می رسیده است . که متأسفانه باز هم خشکسالی ادامه پیدا می کند و اکنون فقط در سالهای پرآبی و تا دو ماه اول سال آب این چشمه به مزرعه قوزی می رسد.

متأسفانه با روند کنونی و خشک شدن سرشاخه های اصلی زاینده رود  همچون چشمه خروشان گرداب بن، این رودخانه( زاینده رود) به مرور زمان  با کاهش آب مواجه شده است . و در سال های اخیر به وضعیت بحرانی رسیده است .




پیشینه آبگیر گرداب بن:


درزمان های دور با کاهش آب چشمة خروشان گرداب بن ، زمین اطراف  این چشمه  به باتلاق  و چمن زار تبدیل می شود.که کشاورزان آن زمان محصولات زراعی و خرمن های خود را در زمین فعلی گرداب بن روی چمن زار خرد می کردند و دانه را از کاه جدا می کردند.  چون  زمین چمن زار باعث می شد که دانه و کاه با خاک قاطی نگردد.و خرمن تمیزی به دست آید. و همچنین به علت وجود چرای مناسب در این مکان برای چرای دامها استفاده می شده است.

شهرداری وقت آن زمان اقدام به کندن وگود برداری این زمین می کند که ارتفاع این آبگیر تا ده متر می رسد. و پس از گذشت زمان به شکل کنونی در آمده است که اکنون آب این چشمه در این آبگیر جمع می شود .

 بعدها  دوباره شهرداری شهر بن با همکاری جهاد سازندگی آبگیر دوم این چشمه را احداث کرد که سرریز آبگیر اول به آبگیر دوم می ریزد . که شهرداری بن از آب آبگیر دوم برای آبیاری فضای سبز این مجموعه رفاهی ، تفریحی استفاده می کند.

فضای گردشگری گرداب بن که دارای امکانات رفاهی می باشد حدود 40 هکتار می باشد . که با توجه به وسعت زمین تا 100 هکتار قابل توسعه و جذب سرمایه می باشد.

گرداب بن از میراث طبیعی و ملی است که با شماره ثبت ۲۰۱۱ در فهرست آثار طبیعی و ملی کشور ثبت شده است



گرداب بن قدمگاه حضرت علی (ع):


بنا به گفته سینه به سینه مردم و بزرگان شهر بن گرداب بن قدمگاه و محل گذر امام علی (ع) بوده است و مردم اعتقاد خاصی به این مکان دارند. که آثاری از جای سم اسب حضرت علی (ع) روی صخره های کوه گرداب قابل مشاهده است که بخشی از آن در طرح توسعه گرداب تخریب و از بین رفته است.

 



چشمه گرداب بن و علم های روز عاشورا:


درشب عاشورا علم های برافراشته شده به چشمه گرداب بن برده می شود وبه آب زده می شود. (مردم عقیده دارند در زمانهای قدیم این برنامه هر ساله برگزار می شده یک سال در ماه محرم برف عظیمی می بارد که مردم نمی توانند شب عاشورا علم را به گرداب بن ببرند وقتی صبح مردم از خواب بیدار می شود روی برف کشیده شدن علم ها را می بینند و عقیده دارند علم ها خود کشان کشان روی برف به گرداب بن رفته اند ) مردم در شب عاشورا تاصبح در گرداب بن برنامه عزای امام حسین (ع) برگزار می کنند و صبح با طلوع آفتاب با زدن گل بر سر و سینه زنان همه با هم با علم های در دست  از طرف خیابان جانبازان به سوی داخل شهر رهسپار می گردند . در مسیر حرکتشان در منزل چند سید توقف می کنند و عرض ادب و سلام می دهند( مطالبی که در این رابطه خوانده می شود مثل: سینه زنان آمدیم آقا سلام علیک – ما گل زنان آمدیم آقا سلام علیک – گریه کنان آمدیم آقا سلام علیک) مانند منزل سید اسدالله موسوی – منزل سیدهژبرمرتضوی  ودر پایان به جلوی درب سید حاج آقامحمد مرتضوی می رسند. مردم عقیده دارند تا زمانی که علم های محرم به چشمه گرداب بن زده می شود این چشمه هیچ گاه خشک نمی شود و به برکت این علم ها و عزای امام حسین (ع) آب این چشمه همیشه جاری باقی می ماند.

 




امکانات رفاهی و تفریحی گرداب بن:


مجتمع گردشگری گرداب بن  در سال 1389 از طرف هیئت دولت به عنوان منطقه نمونه گردشگری معرفی گردید.

در سالهای اخیر اقدامات خوبی برای رفاه مردم و مسافران در اطراف گرداب بن صورت گرفته است. جاده دسترسی مناسب ، نزدیکی به شهر ، نزدیکی به جایگاه CNG  و پمپ بنزین ، برخورداری از امکانات رفاهی ، وجود مکان های اسکان مسافر، آلاچیق و سکوی نشیمن، ، کمپ قایق رانی و گروه های قایق سواری موتوری و رکابی، کالسکه سواری ، پارکینگ، و مناظر طبیعی (ترکیبی از کوه، آبگیر، چشمه سار و سایه سار درختان) از جمله مزیت های این کانون گردشگری می باشد.


 




۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ اسفند ۹۳ ، ۰۹:۵۰
جعفر نادری بنی


«افاغنه که به دنبال وسعت بخشیدن به تصرفات خود در اطراف پایتخت(اصفهان)  بودند ، با دلیرانی ده نشین در اطراف پایتخت روبرو شدند . از جمله این دهکده‌ها می‌توان به دهکده بزرگ بن * ( در جنوب اصفهان ) و گز ( در شمال آن ) اشاره کرد .

البته به جز شهر بن ، شهرهای یزد ، کاشان و قمشه ( شهرضا ) نیز با افغان‌ها نبردهایی کردند. اما شهرها و روستاهای اطراف پایتخت دلبستگی خاصی به مقر حکومتی و شاه ایران داشتند و چون طبعا نزدیکی به پایتخت سبب رونق اقتصادی ، فرهنگی و ایجاد امنیت و آبادانی می‌شد و تعصب شیعه آنان به مراتب بیشتر بود ، از افغانی‌های سنی مذهب و غارتگر و مخل امنیت بیزار بودند ، و وظیفه خود می‌دانستند که علاوه بر دفاع از جان و مال و ناموس خود با مقاومت و نبرد با آنان هم به محاصره شدگان روحیه بخشند.


لارنس لاکهارت که درباره انقراض صفویان ، تحقیقات جامعی کرده‌است ، می‌نویسد : « دهکده بزرگ گز در مقابل افغان‌ها مقاومت کرده بود ولی افاغنه سال بعد موفق شدند توسط معبری به مرکز دهکده ، آن جا را تصرف کنند ( لاکهارت ، ۱۳۸۳ ، ۱۷۸ ).

او که به شجاعت مردم بن معترف است همچنین آورده‌است : شکست‌های پی در پی که سرداران صفوی خورده بودند ، چنان روحیه ایرانی‌ها را خراب کرده بود که اکثرا از دیدن افغان‌ها وحشت زده می‌گریختند ، به استثنای مردم شجاع قزوین و بن اصفهان که پایداری کردند ( همان ، ص ۲۸۱ و نراقی ، ۱۳۸۷ ، ص ۷۱ ). همچنین در سفرنامه کروسینسکی ،


منظور از قصبه بنی ، همان دهکده بن است .« مردم قریه بزرگ بن ، نه در مدت محاصره و نه پس از سقوط آن ، در برابر افغانان سر تسلیم فرود نیاوردند و تمام دستجات افغانی را که از طرف محمود برای سرکوبی مردم گسیل گشته بودند ، منهزم کردند » (پطروشفسکی ، ۱۳۴۶ ، ص ۶۲۱ ) .

« آنان تمام حملات افاغنه را دفع و عده‌ای از آن‌ها را اسیر کردند و سیصد نفر را به قتل رساندند » ( لاکهارت ، ص ۱۴۶ ). بنابر نوشته کروسینسکی که این هنگام در ایران بوده ، « در میان مقتولین ، برادر کوچک محمود و پسر عمو و پسرخاله و چند نفر از بزرگان افغان بودند.

او ادامه می‌دهد : افاغنه را که دریای انتقام به جوش آمد ، با یکدیگر نشستند و قران را در میان آورده ، به اتفاق هم قسم خوردند و هر چه اسیر قزلباشیه بود به قتل آوردند»( کروسینسکی ، ۱۳۶۳ ، ص ۵۹ ). «


 از آن جا که افغان‌ها با وحشیگری عدهای از کشاورزان را از دم تیغ گذرانده بودند ، مردم بن اعلام داشتند که اسرای افغانی را خواهند کشت .

وقتی محمود از این خبر آگاهی یافت ، قاصدی به نزد شاه سلطان حسین فرستاد و از او تقاضا کرد برای نجات اسیران اقدام کند . شاه نیز پذیرفت ، ولی فرستاده او وقتی به بن اصفهان رسید که تمام اسرا کشته شده بودند .


اگر مردم اصفهان دارای همان شجاعت کشاورزان بن بودند ، محاصره شهر ، صورت دیگری به خود می‌گرفت » ( لاکهارت ، ص ۱۴۶ ) .

چون محمود افغان نتوانست به آبادی نفوذ کند ، دست به محاصره زد . محمود افغان در طول محاصره ، اقدام به پر کردن قنات‌ها و کانال‌ها نمود .


 زد و خورد بین مردم بن و افغان‌ها به درازا کشید در مدت محاصره مردم بن با جنگ‌های چریکی ضربات مهلکی به پیکره سپاه محمود وارد کردند و نبردهای خونینی میان آن‌ها در گرفت به گونه‌ای که در یکی از نبردها در محلی که بعدها به نام نالا درسی ( دره ناله ) شهرت یافت ، تا چند روز ادامه یافت و این دره خلق شد از ناله افغان‌هایی که تیغ غیرت مردان بن بر سینه شان نشست.


با اینکه افغان‌ها علاقمند به نبرد در دشت‌ها و دره‌ها بودند اما یاغیان ناچار شدند به ارتفاعات این شهر پناهنده شوند، از جمله کوه بزرگی که بعدها به نام آنان نامگذاری شد و اقدام به ساختن قلعه‌هایی کوچک نمودند.

« سرانجام سردار افغانی با روستائیان بن اصفهان صلح شرافتمندانه‌ای منعقد کرد . محمود که مایل بود بهانه‌ای به دست آورده پیمان صلح را نقض و مردم بن اصفهان را قلع و قمع کند ، جاسوسان خویش را مخفیانه به آن قریه اعزام کرد و آن‌ها را مامور ساخت کاری کند که مردم قریه ، نخست پیمان را بشکنند ، ولی روستائیان قریه جاسوسان را خفه کرده جنازه آنان را نزد محمود فرستادند » (پطروشفسکی ، ص ۶۲۱ ) .


بعد از ظهور نادر، او به همراه مردم ، با توپ‌های جنگی به پناهگاه‌های افغان‌ها شلیک کرد که آثار آن بر کوه افغان برجا مانده‌است از جمله حفره‌ای بزرگ و فروریختن صخره‌ها ، که به خوبی مبین برخورد گلوله توپ است.

افاغنه چاره را در این می‌دیدند که به نقاط مرتفع تر بروند و اقدام به کندن پلکان بلندی نموده اند( که امروزه به پلکان تاریخی افغان معروف است) تا از شر گلوله توپ‌ها در امان باشند و در نهایت آنان را وادار به فرار کرد .


هر چند صفویان ، خود مسبب این شورش بودند اما روا نبود که افغانان که به قصد انتقام جویی از دربار ، آرامش و آبادانی را از مردم سلب کرده بودند ، این گونه ترکتازی کنند .

خصوصا اینکه آنان پس از پیروزی در جنگ گلون آباد و تصرف اصفهان ، مدام به پیروان شیعه دشنام می‌دادند.

قصبه بن که در بین کوههای مرتفع قرار دارد مکان مناسبی برای پناه گیری و جنگ‌های چریکی بوده‌است و اگر طهماسب به این مکان که به اصفهان نزدیک بود ، به اینجا پناهنده می‌شد ، امکان داشت حوادث به گونه‌ای دیگر رغم بخورد و افاغنه‌ای که اصفهان را محاصره کرده بودند از ناحیه جنوب پایتخت دچار مشکل شوند علت اینکه در منابع کمتر به این مدافعان پرداخته‌اند این است که انقراض سلسله مقتدر صفویه ، برای آنان مهیج تر بود تا دفاع روستائیان گمنام .»







۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ بهمن ۹۳ ، ۱۷:۱۶
جعفر نادری بنی


حضرت امامزاده سید میراحمد (ع) [ معروف به امامزاده بابا پیر احمد (ع) ]،  در شهر بن مرکز شهرستان بن در استان چهارمحال وبختیاری قرار دارد که مضجع شریفش، زیارتگاه عاشقان و ارادتمندان آل طه (ع) می باشد.

 

شمه ای از شجره نامه امامزاده سید احمد معروف به باباپیراحمد (ع)


موقعی که حضرت امام رضا(ع) به خراسان تشریف فرما شدند، به روایتی حضرت شاه چراغ و میرعلاءالدین حسین و حضرت سید ابراهیم حدوداَ با پانزده هزار نفر از امامزادگان و جمعی از شیعیان به سرپرستی شاه چراغ، جهت دیدار حضرت امام رضا(ع) از مدینه به ایران عزیمت نمودند ودر طول مسیر در نزدیکی شیراز به حاکم منطقه «قُتلُق خان» که از حکام مأمون بوده برخورد می نمایند و مراتب ورود آنان توسط حاکم به مأمون اطلاع داده می شود. مأمون در جواب تأکید می نماید که مانع ورود آنان به خراسان شوید تا مجدداَ به مدینه عزیمت نمایند اما چون به دستورالعمل مأمون از ناحیه یاران امام رضا اهمیت داده نمی شود، حاکم منطقه قتلق خان با چهل هزار نیرو با یاران امام وارد جنگ میشود که در این جنگ نابرابر شاه چراغ و میرعلاءالدین حسین سید ابراهیم به شهادت می رسند و بقیه متواری می گردند اما دشمن به تعقیب آنان پرداخته و اکثر آنان را به شهادت میرساند که مزار آنان زیارتگاه محبان علوی می گردد.

و اما امامزاده سید احمد معروف به باباپیراحمد ابن سید بهاءالدین محمد ابن حمزه ابن موسی الکاظم واقع در محدوده باغهای دره دراز شهر بن (ملاسجان) دفن گردید. این امامزاده دارای دو برادر به نامهای سید محمد معروف به بازار در شوشتر دفن و دیگری به نام سید ابراهیم در منطقه کرکن اصفهان مدفون می باشد و یک خواهر به نام فاطمه که در چهار سوق اصفهان دفن شده است.

 

 

بقعه متبرکه حضرت امامزاده باباپیراحمد (ع)

 

بقعه متبرکه حضرت امامزاده سید میر احمد (ع) [ معروف به امامزاده بابا پیر احمد (ع) ]، در حوالی شهر بن ( مرکز شهرستان بن در استان چهارمحال و بختیاری، و در میان باغات سرسبز حاشیه رودخانه زاینده رود که به باغات ملاسجان بن معروف است، قرار دارد. که سکونت مردم شهربن در قدیم در اطراف این امامزاده بوده که بعدها به مرورزمان به محل کنونی شهر بن نقل مکان نموده اند .هنوز آثاری از آن زمان ها در اطراف این امامزاده وجود دارد.

 

بنای تاریخی بقعه متبرکه حضرت امامزاده سید میر احمد (ع) ( مشهور به بابا پیراحمد ) متعلق به دوره قاجاریه، با مصالح آجر و گچ می باشد. که پلان اصلی این بنا، هشت ضلعی بوده و با 16 طاق نما به گنبد دوپوش و مدور بنا، تبدیل و متصل شده که 2 گنبد دو پوش این بنا، به سبک گنبدهای رک ساخته شده است.

 

این بنای تاریخی، دارای سه ورودی در جهات مختلف است و تزئینات بنا، شامل نقاشی هایی با موضوعات مذهبی(صحنه های عاشورا)  در زیر سقف گنبد می باشد.

در پی اعلام اخیر اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری استان چهارمحال و بختیاری ؛ پروژه استحکام بخشی گنبد حرم مطهر حضرت امامزاده بابا پیر احمد (ع) ، با الیاف gfrp در همایش ملی « نقد مرمت » ، از بین 60 پروژه کشوری ، جزء 12 پروژه برتر مرمت ، معرفی گردیده است.
گفتنی است ؛ اجرای غیرکارشناسی اندود سیمان با ضخامت 15- 10 سانتیمتر بر سطح بیرونی گنبد یاد شده ، در سال های گذشته ، سبب آسیب شدید و ایجاد ترک در گنبد مذکور شده بود ، که با تحقیق و بررسی کارشناسی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان ، نیاز این بنا به استحکام بخشی ، تأیید و به مرحله اجرا درآمد.
در اجرای عملیات تعمیر ، مرمت و استحکام بخشی گنبد حرم مطهر حضرت امامزاده بابا پیر احمد (ع) ، با بهره گیری از الیاف gfpr در دو نقطه که بیشترین ترک را داشته ، نواری به صورت کمربندی بر روی گنبد قرار گرفته است.
ضمناً آجرها و بندکشی های فرسوده گنبد هم مورد تعویض و مرمت قرار گرفته و با انجام این اقدامات ، ترک های موجود ، مهار و روند ترک خوردن گنبد متوقف شده است.
 
عملیات اجرایی تعمیر ، مرمت و استحکام بخشی گنبد حرم مطهر امامزاده بابا پیر احمد (ع) ، از اوایل سال 1388 آغاز و در سال 1389 به پایان رسید.

آستان مقدس حضرت امامزاده سید میر احمد (ع) [ معروف به امامزاده بابا پیر احمد (ع) ]، علیرغم حضور بی شمار گردشگران و زائران در این فضای مطهر، باصفا و دلپذیر زیارتی و سیاحتی، متأسفانه با کمبودها و کاستی های مختلفی از جهات رفاهی، اسکان و ... مواجه می باشد. که امیدواریم با تلاش و عنایت بیش از گذشته مسئولین محترم ، شاهد رفع مشکلات و کمبودهای یادشده باشیم.





۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ بهمن ۹۳ ، ۱۰:۳۸
جعفر نادری بنی

 

پخت آش رشته باران یکی از آداب و رسوم شهر بن

 

 

در زمان های قدیم که نزولات آسمانی کم می شده است ، برخی از همسایه ها و اهل محل در شهر بن با آداب و رسوم خاصی از خدا طلب باران می کردند. این آداب و رسوم پخت آش رشته نذری باران بوده است .

بدین گونه که بچه های اهل محل با در دست گرفتن یک ملاقه (چمچه) که سر آن را با پارچه ای به شکل روسری می بستند و درب خانه ها را یک به یک می زدند. و با خواندن اشعاری به زبان ترکی از همسایه ها تقاضای مخلفات مانند: نخود ، لوبیا ، عدس ، رشته ، سبزی و... برای آش رشته نذری می کردند.

اشعار ترکی بدین شکل بوده است.

 

چمچه گلین نه ایستیر                                    قاشوق قاشوق یاق ایستیر

طلوق طلوق سو ایستیر                                  دنگلَ خرمن ایستیر   

یکّه دگیرمان ایستیر                                        قوچ قوزه قوربان ایستیر       

یردن حرکت ایستیر                                         گوگدن برکت ایستیر

 

بعد از جمع آوری مخلفات از در و همسایه ، اهل محل یک دیگ آش نذری را به اتفاق هم می پختند و آن بین همه توزیع می کردند و در پایان کمی از آن آش رشته را از ناودان پشت بام یکی از خانه ها به پائین می ریختند و از خدا تقاضای باران می کردند.



۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۶ بهمن ۹۳ ، ۱۷:۰۱
جعفر نادری بنی

تصاویری از راهپیمائی 22 بهمن در اوایل انقلاب در شهربن

 

 

*************************

تصاویری از جشن های دهه فجر در اوایل انقلاب در شهربن

 

 

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ بهمن ۹۳ ، ۰۹:۳۶
جعفر نادری بنی


دوران انقلاب اسلامی و دهه فجر در شهر بن

 

 مردم شهر بن با پوشیدن کفن بر تن در راهپیمائی های سال 57 شرکت می کردند و اعلام می کردند که آماده جانفشانی برای انقلاب و راه امام خمینی (ره) هستند. 

 

مردم شهر بن در کوچه پس کوچه های شهر راهپیمائی می کردند و فریاد مرگ برشاه سر می دادند. که در برخی مواقع به زد و خورد با عوامل ساواک و طرفداران شاه می انجامید.

 

 

 

 

 

 

 ******************

برخی از اعضای کمیته انقلاب 57 در شهر بن :

از سمت راست به چپ :1-بخش علی سلیمی 2-ملکمی 3- شیخ ابوالقاسم نادری 4-عبدالله حسین میرزائی 5- حبیب اکبری

 

 *************

 (رضاقلی طاهری در کنار شیخ ابوالقاسم نادری)

آقای حاج رضاقلی طاهری خودروی خود را به نام (اتو سیر انقلاب) نام گذاری کرده بودند و با آن به اتفاق شیخ ابوالقاسم نادری و برخی افراد دیگر برای تبلیغات انقلابی به روستاهای اطراف ، بخصوص روستای های حاشیه رودخانه زاینده رود می رفتند.




۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ بهمن ۹۳ ، ۰۹:۴۰
جعفر نادری بنی

شاعرگرانقدر حاج فضل الله حسین میرزائی بنی درسال 1303 درخانواده مذهبی و کشاورز درشهربن دیده به جهان گشود .

ایشان ازآغاز نوجوانی با تحصیل درعلوم دینی و قرآن درمکتبخانه های قدیم و با بهره جستن ازمحضر اساتید ، آشنایی کامل با مسائل اسلامی پیدا نمود و خود نیز مسئول یکی ازمکتبخانه های شهر بن بود ،که دراین راستا شاگردان خوبی را درروخوانی و روانخوانی و تجوید، قرآن و احکام اسلامی تربیت نمودند .

آن مرحوم از مداحان اهلبیت(علیه السلام) و قاریان برجسته قرآن شهر بن بود و ازنظرتقلید و تعصب التزام عملی به احکام نورانی اسلام و تبلیغ این احکام زبانزد خاص و عام بود.


مرحوم حاج فضل الله ازسال 1342مقلد حضرت امام (ره) بود و رساله ایشان را داشتند. و به طور مخفیانه ازآن نگهداری می کردند و ازبدو شروع نهضت عظیم امام خمینی(ره) درکلیه مراسمها و تظاهرات و راهپیمائی ها حضورفعال داشتند.


مرحوم حاج فضل الله بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی(ره) افکار و اوقات خود را وقف انقلاب نمودند. و درمدت بیست سال خدمت خود درذوب آهن اصفهان دربیداری کارگران درخصوص تبین انقلاب نقش مؤثرداشته است .


و ضمن حضور فعال درصحنه های انقلاب با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران ، پنج فرزند خود را راهی جبهه های حق علیه باطل نمودند .

که دوتن از فرزندان ایشان به نامهای شهید مسلم حسین میرزائی بنی که درجبهه شوش به درجه رفیع شهادت نائل آمد و دیگری طلبه شهید جعفرحسین میرزائی بنی درعملیات والفجر دو درغرب کشور به درجه رفع شهادت رسید.


و خود نیز درپشت جبهه با سرودن اشعارحماسی و مذهبی درمورد جبهه و جنگ ، جوانان غیور را برای دفاع ازدین و میادین جنگ ترغیب می نمودند.و نقش مهمی دراین رابطه ایفا می کردند و همچنین دردلگرم نگهداشتن مردم و خانواده های شهدا نقش قابل توجهی را عهده داربودند و مردم نیزعلاقه خاصی به ایشان داشتند ، ایشان برای انقلابیون یاری غمخوار و برای منافقان و فرصت طلبان باری سنگین بودند.


ازمرحوم حاج فضل الله دیوانهای بزرگ شعر در 12 جلد و آثارفراوان دیگر بجای مانده، اشعار ایشان عمدتاً در خصوص توحید، نبوت ، امامت ، مدح اهل بیت(علیه السلام) ، نماز ، انقلاب ، امام راحل (ره) ، مقام معظم رهبری ، شهدای 8 سال دفاع مقدس ایران اسلامی ، واقعه عاشورا ، پند و اندرز و عناوین دیگر می باشد.


آنچه درآثار ایشان بسیار به چشم می خورد ، عشق و علاقه وافر به خاندان عصمت و طهارت (علیه السلام) و انقلاب و امام و رهبری می باشد .


مرحوم حاج فضل الله  همچنان پدری نمونه و زاهد و اهل تهجد و تفکر و ذکر و رازو نیاز بودند. که عمر پربرکت  خود را درمسیر اسلام صرف کردند.

با شهادت فرزندان و با پشت سرگذاشتن دو خاطره عظیم انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی ، شوری آتشین و حماسه ای وصف ناپذیر در درون این مرد زبانه کشیدو خداوند شعر را که زبان دل بود به او ارزانی داشت و او با سلاح شعر درهرلحظه و درهر صحنه و درهرمناسبت فریاد حق طلبی سر می داد.


سخن از حسین(علیه السلام) که به میان می آمد او را گل سرسبد خلقت می خواند. از علی(علیه السلام) که سخن می گفت گویا تمام وجودش یا علی(علیه السلام) بود.

به محمد(ص) که می رسید دیوانه وار در آتش شوقش جانفشانی می کرد.توحید چون نقل و نباتی بود که درکام جانش اثرگذاشته بود. سخن از جنگ که به میان می آمد شعرش برندگی ذالفقار داشت.

سخن ازانقلاب سخن همیشگی او بود.امام (ره) و رهبر را چنان وصف می کرد که گویا بعد از اهلبیت(علیه السلام) غیراز این دو هیچ کسی لیاقت توصیف ندارد.

آن شاعر بزرگ شهر بن درتاریخ : 24/03/1374 دارفانی را وداع گفته و به دیدارمعبود شتافتند و دعوت حق را لبیک گفتند. یادش گرامی و روحش شاد.

دیوان شعر این شاعر گرانقدر به همت پسرش آقای لطف الله حسین میرزائی بنی با نام « غم هجران» در سال 1388 به چاپ رسید.

شعر زیر یک نمونه از شعرهای ایشان که در وصف شهر بن سروده اند.

 

دائماً لاله و گل،  باغ و گلستان در بن               

                                       می وزد بوی گل و سنبل و ریحان در بن

 بن بود شیعه خالص همگی پیرو دین                

                                       تــابع امـــرخدا،  عارف قــرآن در بن 

 مخلص و حق و حقیقت ، دلشان صدق و صفا  

                                      عاشق حب علی(ع) جمله مسلمان در بن   

 مردمی قانع و فرمانبر رهبرهمه حال

                                          مردمانی متــدین بدین استان در بن

 ایستادند همگی یاری اسلام عزیز

                                     کن تماشا و نگر خفته شهیــدان در بن

 ثبت شده نام بن تاریخ جهان جلوه گراست

                                    شاعری بوده زبردست ، چو دستان در بن

 درمیان کوه افغان و یتیم داغ و قوزی

                                        یاغیان را همه کوبیده چو افغان در بن

 حمله کردند به بن همچو رضاخان و دگر

                                        ره ندادند وُبدند شیر و دلیران در بن

 یک نفر شاعر دیگر که کنون گشته عیان

                                     نام او «فضل خدا» آمده میدان در بن

 

منبع: دیوان غم هجران شاعر

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ بهمن ۹۳ ، ۰۹:۱۶
جعفر نادری بنی