شاعرحاج فضل الله حسین میرزائی بنی
شاعرگرانقدر حاج فضل الله حسین میرزائی بنی درسال 1303 درخانواده مذهبی و کشاورز درشهربن دیده به جهان گشود .
ایشان
ازآغاز نوجوانی با تحصیل درعلوم دینی و قرآن درمکتبخانه های قدیم و با بهره
جستن ازمحضر اساتید ، آشنایی کامل با مسائل اسلامی پیدا نمود و خود نیز
مسئول یکی ازمکتبخانه های شهر بن بود ،که دراین راستا شاگردان خوبی را
درروخوانی و روانخوانی و تجوید، قرآن و احکام اسلامی تربیت نمودند .
آن مرحوم از مداحان اهلبیت(علیه السلام) و قاریان برجسته قرآن شهر بن بود و ازنظرتقلید و تعصب التزام عملی به احکام نورانی اسلام و تبلیغ این احکام زبانزد خاص و عام بود.
مرحوم حاج فضل الله ازسال 1342مقلد حضرت امام (ره) بود و رساله ایشان را داشتند. و به طور مخفیانه ازآن نگهداری می کردند و ازبدو شروع نهضت عظیم امام خمینی(ره) درکلیه مراسمها و تظاهرات و راهپیمائی ها حضورفعال داشتند.
مرحوم حاج فضل الله بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی(ره) افکار و اوقات خود را وقف انقلاب نمودند. و درمدت بیست سال خدمت خود درذوب آهن اصفهان دربیداری کارگران درخصوص تبین انقلاب نقش مؤثرداشته است .
و ضمن حضور فعال درصحنه های انقلاب با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران ، پنج فرزند خود را راهی جبهه های حق علیه باطل نمودند .
که دوتن از فرزندان ایشان به نامهای شهید مسلم حسین میرزائی بنی که درجبهه شوش به درجه رفیع شهادت نائل آمد و دیگری طلبه شهید جعفرحسین میرزائی بنی درعملیات والفجر دو درغرب کشور به درجه رفع شهادت رسید.
و خود نیز درپشت جبهه با سرودن اشعارحماسی و مذهبی درمورد جبهه و جنگ ، جوانان غیور را برای دفاع ازدین و میادین جنگ ترغیب می نمودند.و نقش مهمی دراین رابطه ایفا می کردند و همچنین دردلگرم نگهداشتن مردم و خانواده های شهدا نقش قابل توجهی را عهده داربودند و مردم نیزعلاقه خاصی به ایشان داشتند ، ایشان برای انقلابیون یاری غمخوار و برای منافقان و فرصت طلبان باری سنگین بودند.
ازمرحوم حاج فضل الله دیوانهای بزرگ شعر در 12 جلد و آثارفراوان دیگر بجای مانده، اشعار ایشان عمدتاً در خصوص توحید، نبوت ، امامت ، مدح اهل بیت(علیه السلام) ، نماز ، انقلاب ، امام راحل (ره) ، مقام معظم رهبری ، شهدای 8 سال دفاع مقدس ایران اسلامی ، واقعه عاشورا ، پند و اندرز و عناوین دیگر می باشد.
آنچه درآثار ایشان بسیار به چشم می خورد ، عشق و علاقه وافر به خاندان عصمت و طهارت (علیه السلام) و انقلاب و امام و رهبری می باشد .
مرحوم حاج فضل الله همچنان
پدری نمونه و زاهد و اهل تهجد و تفکر و ذکر و رازو نیاز بودند. که عمر
پربرکت خود را درمسیر اسلام صرف کردند.
با شهادت فرزندان و با پشت سرگذاشتن دو خاطره عظیم انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی ، شوری آتشین و حماسه ای وصف ناپذیر در درون این مرد زبانه کشیدو خداوند شعر را که زبان دل بود به او ارزانی داشت و او با سلاح شعر درهرلحظه و درهر صحنه و درهرمناسبت فریاد حق طلبی سر می داد.
سخن از حسین(علیه السلام) که
به میان می آمد او را گل سرسبد خلقت می خواند. از علی(علیه السلام) که سخن
می گفت گویا تمام وجودش یا علی(علیه السلام) بود.
به محمد(ص) که می رسید
دیوانه وار در آتش شوقش جانفشانی می کرد.توحید چون نقل و نباتی بود که
درکام جانش اثرگذاشته بود. سخن از جنگ که به میان می آمد شعرش برندگی
ذالفقار داشت.
سخن ازانقلاب سخن همیشگی او بود.امام (ره) و رهبر را چنان وصف می کرد که گویا بعد از اهلبیت(علیه السلام) غیراز این دو هیچ کسی لیاقت توصیف ندارد.
آن شاعر بزرگ شهر بن درتاریخ : 24/03/1374 دارفانی را وداع گفته و به دیدارمعبود شتافتند و دعوت حق را لبیک گفتند. یادش گرامی و روحش شاد.
دیوان شعر این شاعر گرانقدر به همت پسرش آقای لطف الله حسین میرزائی بنی با نام « غم هجران» در سال 1388 به چاپ رسید.
شعر زیر یک نمونه از شعرهای ایشان که در وصف شهر بن سروده اند.
دائماً لاله و گل، باغ و گلستان در بن
می وزد بوی گل و سنبل و ریحان در بن
بن بود شیعه خالص همگی پیرو دین
تــابع امـــرخدا، عارف قــرآن در بن
مخلص و حق و حقیقت ، دلشان صدق و صفا
عاشق حب علی(ع) جمله مسلمان در بن
مردمی قانع و فرمانبر رهبرهمه حال
مردمانی متــدین بدین استان در بن
ایستادند همگی یاری اسلام عزیز
کن تماشا و نگر خفته شهیــدان در بن
ثبت شده نام بن تاریخ جهان جلوه گراست
شاعری بوده زبردست ، چو دستان در بن
درمیان کوه افغان و یتیم داغ و قوزی
یاغیان را همه کوبیده چو افغان در بن
حمله کردند به بن همچو رضاخان و دگر
ره ندادند وُبدند شیر و دلیران در بن
یک نفر شاعر دیگر که کنون گشته عیان
نام او «فضل خدا» آمده میدان در بن
منبع: دیوان غم هجران شاعر
